Καθημερινά βλέπουμε τα αποτελέσματα των αναρχικών στην Ελλάδα των οποίων η δράση περιλαμβάνει βανδαλισμούς, καταστροφές, ξυλοδαρμούς και άλλες «αντί φασιστικές» ενέργειες. Πολλοί ποινικοί όπως τρομοκράτες, ληστές τραπεζών ακόμα και δολοφόνοι αυτόπροσδιορίζονται ως αναρχικοί. Όμως είναι οι εν λόγω «κύριοι» αναρχικοί ή είναι απλοί χούλιγκανς που τους ενδιαφέρει μόνο το πλιάτσικο;
Σκοπός του παρόντος άρθρου είναι να δείξουμε τι πραγματικά είναι ο αναρχισμός και να αποδείξουμε ότι οι χούλιγκανς δεν έχουν καμία σχέση με το κίνημα του αναρχισμού. Έτσι θα τους ονομάσουμε τους ψευτο-αναρχικούς για να μην τους μπερδέψουμε με τους κανονικούς αναρχικούς.
Όπως είπαμε οι δικοί μας ψευτο αναρχικοί υποστηρίζουν ότι εναντιώνονται στο φασισμό δηλαδή στη αυταρχική πολιτική ιδεολογία που θέλει να θέσει ένα έθνος ως ανώτερο άλλων εθνών και όπου η εξουσία βρίσκεται στα χέρια ενός συγκεκριμένου αρχηγού (δικτάτορα). Η ονομασία πηγάζει από το κίνημα των Φασιστών στην Ιταλία τη δεκαετία του 1930 με ηγέτη τον Μπενίτο Μουσολίνι. Σήμερα αναφέρουμε σαν φασισμό οποιαδήποτε εκδήλωση φίμωσης της ελευθερίας του λόγου, οποιαδήποτε αντιδημοκρατική ενέργεια, οποιαδήποτε βιαία πράξη.
Στον αντίποδα έχουμε τον αναρχισμό δηλαδή την πολιτική φιλοσοφία που αντιτίθεται σε κρατική διακυβέρνηση ενός τόπου και επιθυμεί την διακυβέρνηση του κράτους από τον λαό χωρίς την εξουσία του κράτους, που θεωρείται η πηγή καταπίεσης μιας κοινωνίας. Γενικά είναι η εναντίωση ενάντια σε ένα καθεστώς εξουσίας. Ρίχνοντας τους μύθους της αναρχίας και διαβάζοντας μεγάλους αναρχικούς συγγραφείς αλλά και μιλώντας με σύγχρονους πραγματικούς αναρχικούς βλέπουμε ότι η αναρχία αποτελεί την προσπάθεια μια κοινότητας να ζήσει αρμονικά και ειρηνικά χωρίς κάποια αρχή και βασίζεται στην εθελοντική προσφορά και συνεργασία των μελών. ίσως το καλύτερο παράδειγμα τέτοιας κοινωνίας μπορούμε να πούμε ήταν τα Κιμπούτς που ιδρύθηκαν στο σημερινό Ισραήλ τις δεκαετίες 1920 , 1930 και 1940. Σαν τον πρώτο αναρχικό πολλοί θεωρούν τον Χριστό ενώ στη μοντέρνα ιστορία ο πρώτος αναρχικός θεωρείται ο Γάλλος Pierre Joseph Proudhon (1809- 1865) ενώ η πιο σημαντική μορφή του αναρχισμού είναι ο Ρώσος Michail Alexandrovic Bakunin (1814-1876).
Ο αναρχισμός σαν πολιτικό ρεύμα ξεκίνησε σε μια περίοδο (19ος αιώνας) όπου η Ευρώπη μαστιζόταν από συνεχόμενους πολέμους, και ο λαός υπέφερε από την ασυδοσία των βασιλιάδων, των αυλικών τους αλλά και του κλήρου. Την εποχή εκείνη όλες οι χώρες είχαν βασιλιά που εξουσίαζε κατά το δοκούν και κοιτώντας μόνο το προσωπικό τους συμφέρον και την καλοπέραση. Διώξεις, δολοφονίες, κλεψιές από τους κρατικούς λειτουργούς με τις ευλογίες του εκάστοτε βασιλιά ήταν στην καθημερινότητα της εποχής εκείνης. Από την άλλη είχαμε τον κλήρο που είχε τεράστια δικαιώματα και εξαπατούσε και έκλεβε τον απλό λαό με το πρόσχημα της πρόσβασης στο παράδεισο στη μετέπειτα ζωή. Η αγροτική γη άνηκε κυρίως στο βασιλιά και στην εκκλησία ενώ ο απλός κόσμος δούλευε σε συνθήκες δουλείας. Έτσι σήμερα βλέπουμε τα παλάτια και τα μοναστήρια που είναι μέσα στο χρυσάφι αλλά γνωρίζουμε ότι την ίδια περίοδο οι περισσότεροι Ευρωπαίοι λιμοκτονούσαν, με αποτέλεσμα τη τεράστια μετανάστευση προς την Αμερική, Αυστραλία, Αφρική και Λατινική Αμερική. Έτσι ξεκίνησε ο αναρχισμός ως ένα κύμα ενάντια στην μοναρχία και στην εκκλησία. Παρόμοιες κινήσεις εναντίωσης είχαμε στην Αρχαία Αθήνα με τον Κλεισθένη και την δημιουργία της Δημοκρατίας αλλά και με την επανάσταση του Λούθηρου και μετέπειτα έχουμε το 18ο αιώνα την Γαλλική και την Αμερικάνικη Επανάσταση. Θεωρώ σημαντικό να αναφερθεί ότι και η Ελληνική επανάσταση του 1821 στηρίχτηκε σε ιδέες της Γαλλικής επανάστασης που σήμερα θα κατηγοριοποιούσαμε ως αναρχικές.
Έτσι προτού στοχοποιήσουμε αρνητικά τον αναρχισμό ας λάβουμε υπόψιν ότι κανένας από τους μεγάλους αναρχικούς δεν προωθεί την βία, το πόλεμο, την καταστροφή. Μπορεί να μιλάνε ενάντια στα έθνη αλλά αναγνωρίζουν την υπηκοότητα σε ένα κράτος ενάντια σε οποιοδήποτε φυλετικό διαχωρισμό (Proudhoun, Zola, Bakunin) όπως και αναγνωρίζουν την ιερότητα της Σημαίας ενός έθνους (Bakunin) αλλά προτρέπουν το κόσμο να υπηρετεί τη στρατιωτική του θητεία για να μάθει να προσφέρει στην κοινωνία (Proudhoun). Δεν αναγνωρίζουν την έννοια της κρατικής εξουσίας αλλά αναγνωρίζουν και υπερασπίζονται την ελεύθερη έκφραση, την ελεύθερη γνώμη δίχως διακρίσεις κοινωνικές, φυλετικές, θρησκευτικές. Μάλιστα ο Bukunin αναφέρει ότι η ελευθερία του ανθρώπου πηγάζει από τους νόμους της φύσης και όχι από την βίαια επιβουλή από κάποιο άτομο ή σύνολο ατόμων. Σημαντικό ρόλο παίζει η εκπαίδευση σύμφωνα με όλους τους αναρχικούς που πρέπει να είναι ελεύθερη από οποιαδήποτε επιρροή παραπέμποντάς μας στις επαναστάσεις του Λούθηρου και τη Γαλλική Επανάσταση. Σκοπός της εκπαίδευσης είναι η ανάπτυξη των ερεισμάτων, της κριτικής σκέψης και των πρωτοβουλιών του παιδιού με σκοπό να επιτρέπει την ελεύθερη σκέψη του παιδιού και την αντίστασή του στην ιδεολογία (Godwin). Στο τομέα θρησκείας ναι μεν οι αναρχικοί είναι ενάντια του κλήρου (δηλαδή των ιερέων) αλλά δεν είναι ενάντια στην θρησκεία. Μάλιστα αναφέρουν ότι σκοπός τους είναι ο κάθε άνθρωπος να έχει το δικαίωμα να επιλέξει αυτός τη θρησκεία του άνευ διώξεων και χαρακτηρισμών, ενώ πρέπει η εκκλησία να μην επεμβαίνει στην κοινωνική ζωή. Στην οικονομία ζητούν την ελεύθερη αγορά χωρίς κρατικές παρεμβάσεις.
Διαβάζοντας αυτούς τους αναρχικούς βλέπουμε ότι οι περισσότεροι Έλληνες θα συμφωνήσουμε με τις απόψεις τους. Προσωπικά θεωρώ ότι η ιδεολογία του αναρχισμού είναι καθαρά Ελληνική και πηγάζει από τον Πλάτωνα.
Γυρνώντας στους δικούς μας ψευτο αναρχικούς βλέπουμε ότι δεν έχουν τίποτε κοινό με τον αναρχισμό. Μάλιστα οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν κανένα αναρχικό συγγραφέα πόσο μάλλον να έχουν διαβάσει τα έργα τους. Δεν με πιστεύετε κάνετε μια έρευνα να το διαπιστώσετε και οι ίδιοι. Αυτό που κάνουν είναι ότι είναι ενάντια σε καθετί που αντιτίθεται ο αναρχισμός. Έτσι έχουμε:
- Πράξεις βίας με ξυλοδαρμούς, δολοφονικές επιθέσεις κ.α. σε κάθε άτομο που είναι ενάντιά τους, ενώ οι αναρχικοί αναφέρουν ότι είναι κατά οποιαδήποτε μορφής βίας
- Καταστρέφουν και πυρπολούν περιουσίες του απλού κοσμάκη κάτι που είναι ενάντια στην πολιτική των αναρχικών
- Δεν επιτρέπουν και δεν δέχονται άλλες απόψεις, πιστεύω αντιλήψεις και όποιος αντιτίθεται ξυλοφορτώνεται. Πάλι ενάντια στην πολιτική των αναρχικών που είναι υπέρ της ελευθερίας του λόγου και κατά της βία
- Καίνε την Ελληνική Σημαία και βεβηλώνουν αγάλματα ηρώων πάλι σε αντίθεση του δόγματος των αναρχικών
Από τα παραπάνω πιο πολύ φασίστες κατσαπλιάδες μου φαίνονται παρά αναρχικοί.
Βέβαια μας έχει περάσει η ιδέα ότι οι ψευτο αναρχικοί είναι παιδία από φτωχά κοινωνικά στρώματα. Πόσο λάθος είμαστε. Το 90% των ψευτοαναρχικών είναι:
- Παιδιά πλουσίων οικογενειών με γονείς πολιτικούς (βλ. Βούτσης, Σκουρλέτης κ.α.), μεγάλό γιατρούς, δικηγόρους, και ακόμα βιομηχάνους
- Ζουν σε περιοχές όπως Κολωνάκι, Χαλάνδρι, Κηφισιά, Νέα Ερυθραία και Γλυφάδα
- Οι περισσότεροι εργάζονται στις οικογενειακές τους εταιρίες ή σε μεγάλό εταιρίες (προσωπικά γνωρίζω «αναρχικό» που είναι στέλεχος στον όμιλο Μπόμπολα)
- Οδηγούν ακριβά οχήματα και ντύνονται με ακριβά ρούχα. Μάλιστα όσες φορές έχουν γίνει προσαγωγές στην Ασφάλεια βλέπουμε ότι φοράνε μάρκες ακριβών ρούχων ενώ πολλές φορές τριγυρνούν με Porsche, BMW κ.α.
Κατά τ’ άλλα τους έχει φάει η κοινωνική αδικία. Έτσι έχουμε τον Ρωμανό ένας sociopath που δηλώνει αναρχικός με τον παππού να έχει το μισό Κολωνάκι, να έχει εκπαίδευση σε ιδιωτικά σχολεία, με ταξίδια στο εξωτερικό, με ακριβά ρούχα και φυσικά έχοντας ζήσει μέσα στην κοινωνική αδικία.
Δεν είναι πολιτική κίνηση αυτά που κάνουν οι ψευτο αναρχικοί αλλά έγκλημα ενάντια στην ανθρώπινη ζωή και στην δημόσια και ιδιωτική περιουσία. Προσωπικά δεν είμαι αναρχικός αν και συμφωνώ με πολλές θέσεις τους. Τους πραγματικούς αναρχικούς τους σέβομαι και τους αναγνωρίζω. Οι ψευτο αναρχικοί είναι τίποτε άλλο από κακομαθημένα πλουσιόπαιδα που δεν έχουν τι να κάνουν στην ζωή τους και βγάζουν τα κόμπλεξ τους στην κοινωνία.
Θ. Σ., Αξιωματικός Ειδικών Δυνάμεων
