Έχουμε αναφέρει πολλές φορές το σεβασμό που πρέπει να έχει ένας λαός κυρίως προς τον εαυτό το κάτι που με την μεταπολίτευση δυστυχώς στην Πατρίδα μας έχει ξεχαστεί. Έτσι στο παρόν άρθρο θα ήθελα να επανέλθουμε στο θέμα των 2 Ελλήνων ομήρων που βρίσκονται στην Τουρκία αλλά και των αγνοούμενων της Κύπρου και να δούμε τι ενέργειες έχουν κάνει σοβαρά κράτη.
Την στιγμή που γράφεται το παρόν άρθρο ο Ελληνικός Στρατός έχει 2 στελέχη του υπό ομηρεία σε Τουρκικές φυλακές για 56η μέρα. Αρχικά συνελήφθησαν εντός Ελληνικού εδάφους και εκτός αυτού εδώ και τόσο καιρό δεν έχουν απαγγελθεί κατηγορίες προς τους 2 συλληφθέντες, όπου και οι 2 πράξεις είναι ενάντια στο διεθνές δίκαιο που έχει υπογράψει η Τουρκία και ενάντια στους κανονισμούς του ΝΑΤΟ που έχει υπογράψει η Τουρκία. Μάλιστα στις 25/4/2018 εμφανίστηκαν στις κάμερες κατά την μεταγωγή τους για λόγους θεάματος του κυρίου Ερντογάν προκειμένου να τους δείξει σαν λάφυρα. Αυτό που δεν πρόσεξαν οι περισσότεροι αναγνώστες είναι ότι και οι δυο ήταν τρομερά αδυνατισμένοι, χλωμοί και αξύριστοι που οδηγεί στο ασφαλές συμπέρασμα ότι έχουν υποστεί βασανιστήρια (όχι απαραίτητα σωματικά αλλά κυρίως ψυχολογικά) και έχουν υποστεί στερήσεις ενάντια στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια και στις συνθήκες του ΝΑΤΟ που διευκρινίζουν την αντιμετώπιση σύλληψης στρατιωτικού προσωπικού που φέρει στρατιωτική στολή της χώρας του εν καιρώ ειρήνης. Όμως το όλο θέμα όλο και ξεθυμαίνει και σε λίγο θα τους ξεχάσουμε και δεν θα αναλωθούμε άλλο με το μαρτύριο τους. Άλλωστε πλην δηλώσεων δεν βλέπουμε πράξεις, αλλά και στις δηλώσεις άλλα λέει ο ΥΠΕΘΑ κ Καμμένος και άλλα ο ΥΦΕΘΑ κ Κουβέλης δείχνοντας την γελοιότητα που αντιμετωπίζεται το εν λόγω ζήτημα.
Άλλωστε το ίδιο δεν έχει γίνει με τους Έλληνες και Ελληνοκυπρίους αιχμαλώτους πολέμου από το 1974; Να θυμίσω ότι μέχρι αυτή τη στιγμή μιλάμε για περίπου 1100 αγνοομένους στην Κύπρο. Για δούμε την βιαιότητα των Τούρκων θα παραθέσω 2 απλά παραδείγματα
- Κατά την διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ (1963-1974) οι Αμερικάνικες Ένοπλες Δυνάμεις είχαν περί τους 2500 αιχμαλώτους πολέμους δηλαδή περίπου 19 αγνοούμενους το μήνα. Στην Κύπρο σε περίοδο μαχών 2 μηνών είχαμε 1700 αγνοούμενους εκ των οποίων μέχρι το 2016 ο αριθμός έχει πέσει στους περίπου 1023 διότι έχουν βρεθεί τα λείψανα των υπολοίπων.
- Όμως πόσοι γνωρίζουν τα βασανιστήρια που υπέστησαν οι Ελληνοκύπριοι και Ελλαδίτες; Γνωρίζετε ότι τα περισσότερα πτώματα Ελλήνων αιχμαλώτων πολέμου έφεραν ίχνη από βασανιστήρια όπως:
- Εγκαύματα
- Τρυπήματα με τρυπάνια στα άκρα
- Βιαία εξαγωγή δοντιών και νυχιών
Τέλος μεγάλος αριθμός Ελληνοκυπρίων εθνοφρουρών εκτελέστηκε ενώ είχε παραδοθεί ενάντια στη 2η Συνθήκη της Γενεύης βάση της οποίας η Τουρκία έχει εκτελέσει εγκλήματα πολέμου.
Σύμφωνα με στοιχεία του στρατεύματος και της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών τη δεκαετία του 1970 είχε οργανωθεί επιχείρηση διάσωσής Ελλήνων αιχμαλώτων που βρίσκονται σε φυλακές της Τουρκίας. Η επιχείρηση ματαιώθηκε τελευταία στιγμή λόγω προδοσίας από ξένη χώρα που συνορεύει με την Τουρκία και θα αποτελούσε τη βάση της επιχείρησης. Μέχρι και το 1995 η ΕΥΠ έχει στοιχεία ότι αριθμός περί των 300 Ελλήνων και Ελληνοκυπρίων αιχμαλώτων πολέμου βρισκόταν ακόμα εν ζωή σε Τουρκικές φυλακές.
Εμείς τι έχουμε κάνει; Τίποτε.
Έτσι θα ήθελα να αναφέρω 3 παραδείγματα που χώρες δεν άφησαν πίσω τους δικούς τους:
- Στις 30/1/1945 113 Αμερικάνοι καταδρομείς μαζί με 280 Φιλιππινέζους αντάρτες επέδρασαν το στρατόπεδο Cabanatuan 100 χλμ από τη Μανίλα όπου κρατούνταν Αμερικάνοι αιχμάλωτοι πολέμου πολλοί από το 1942. Κατά την διάρκεια της επιχείρησης οι Αμερικάνοι απελευθέρωσαν 511 αιχμαλώτους πολέμου με απώλειες 2 νεκρών Αμερικανών καταδρομέων και 2 νεκρών αιχμαλώτων.
- Στις 21/11/1972 56 αμερικάνοι καταδρομείς επέδρασαν στην φυλακή Son Tay που βρισκόταν 37 χλμ από το Ανόι (πρωτεύουσα του Βορείου Βιετνάμ) όπου κρατούνταν περίπου 60 αιχμάλωτοι πολέμου. Δυστυχώς λίγες ώρες πιο πριν συμπτωματικά οι αιχμάλωτοι είχαν μετακινηθεί σε άλλη τοποθεσία.
Έτσι βλέπουμε πως ένα σοβαρό κράτος εν καιρώ πολέμου αντιμετωπίζει τους δικούς στρατιώτες όταν είναι αιχμάλωτοι πολέμου. Εμείς πλην μιας προσπάθειας που τελικά δεν έγινε, δεν έχουμε κάνει κάτι για τους δικούς μας. Την ίδια στιγμή στις ΗΠΑ συνέχεια γίνονται εκδηλώσεις για τους 2500 Αμερικάνους αγνοούμενους του πολέμου του Βιετνάμ που υπολογίζονται ότι μέχρι το 2012 οι 296 ήταν ακόμα ζωντανοί. Ο κόσμος στις ΗΠΑ δεν τους ξεχνά. Εμείς τι κάνουμε; Στο θέμα συμφιλίωσης των λαών δεν μιλάμε καθόλου για τους Έλληνες και Ελληνοκύπριους αιχμαλώτους πολέμου για να μην προσβάλουμε την Τουρκία. Τους έχουμε ξεχάσει σαν λαός. Ν Τ Ρ Ο Π Η !!!!
Βέβαια τι να περιμένουμε όταν σαν λαός δεν σεβόμαστε το μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, που είναι ένα κενοτάφιο για όλους που θυσιάστηκαν για να είμαστε εμείς σήμερα ελεύθεροι, να έχουμε δημοκρατία, να ορίζουμε εμείς την χώρα μας. Έχουμε δει συνέχεια τα τελευταία χρόνια το πόσο αχάριστοι και αμόρφωτοι είμαστε σαν λαός όταν πετάμε κλούβα αυγά, μολότοφ, μπογιές κ.α. στο μνημείο αυτό. Μάλιστα στις 25/4/2018 η ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ έριξε πάνω στο μνημείο λιγνίτη ενώ οι κηφήνες της πατούσαν το μνημείο βεβηλώνοντας το. Η φρουρά δεν μπόρεσε να κάνει κάτι διότι είχε εντολές από τους κκ Βούτση και Τόσκα να επιτρέψει την «ειρηνική» διαδήλωση. Ν Τ Ρ Ο Π Η μας διότι πουθενά στο εξωτερικό δεν συμβαίνει αυτό. Όποιος νομίζει ότι είναι μάγκας ας πάει να κάνει τέτοια αίσχη σε μνημεία σε ΗΠΑ, Γαλλία, Γερμανία, Ρωσία κ.α. και θα δει που σε δευτερόλεπτα θα τον έχουν συλλάβει ενώ η φρουρά σε ΗΠΑ (Arlington) και Ρωσία έχουν δικαίωμα να πυροβολήσουν και να σκοτώσουν όποιον επίδοξο προσπαθήσει να βεβηλώσει το μνήμα. Αυτά σε σοβαρές χώρες και όχι στην Ελλάδα της «ελευθερίας» διότι αν κάνουν κάτι θα θυμίζουν «άλλες εποχές».
Το τρίτο παράδειγμα δεν έχει να κάνει επιχείρηση εν καιρώ πολέμου αλλά με κατάσταση ομηρείας, δηλαδή παρόμοια όπως αντιμετωπίζουμε με τους 2 στρατιωτικούς μας στον Έβρο.
Στις 27/6/1976 4 αεροπειρατές (2 παλαιστίνιοι και 2 Γερμανοί) κάνουν αεροπειρατεία σε πτήση της Air France στο δρομολόγιο Αθήνα – Παρίσι που είχε 248 επιβάτες και 12μελές πλήρωμα. Οι αεροπειρατές ζητούσαν την απελευθέρωση 40 Παλαιστινίων τρομοκρατών από Ισραηλινές φύλακες. Μετά από λίγες μέρες απελευθέρωσαν όσους δεν ήταν Ισραηλινοί πολίτες ή Εβραίοι το θρήσκευμα. Όμηροι παρέμειναν 94 Εβραίοι (αρκετοί ήταν Γάλλοι υπήκοοι) και εθελοντικά έμεινε το πλήρωμα της Air France. Οι αεροπειρατές προσγειώθηκαν στο Έντεμπε της Ουγκάντας που ο δικτάτορας Ιμίν Νταντά τους προσέφερε άσυλο και προστασία υπό τη σκέψη του στρατού του. Τα ξημερώματα της 4/7/1976, μετά από ταξίδι 4.000 χλμ από το Ισραήλ, 150 Ισραηλινοί καταδρομείς επέδρασαν στο αεροδρόμιο του Έντεμπε και μετά από μάχη με τους τρομοκράτες και το στρατό της Ουγκάντας απελευθέρωσαν το σύνολο των ομήρων. Στην επιχείρηση 3 όμηροι έχασαν τη ζωή τους και οι καταδρομείς έχασαν 1 αξιωματικό, τον εμπνευστή της επιχείρησης τον Αντισυνταγματάρχη Yonni Netanyahu αδερφό του νυν πρωθυπουργού του Ισραήλ κυρίου Benjamin Netanyahu. Οι Ισραηλινοί όχι μόνο δεν ενέδωσαν στους τρομοκράτες αλλά έδρασαν σε αντίθεση με τους Γάλλους (65 περίπου όμηροι ήταν Γάλλοι πολίτες).
Ερχόμαστε στα δικά μας που έχουμε τον κύριο Ερντογάν που κρατά 2 αξιωματικούς ομήρους και ζητά την επιστροφή των 8 Τούρκων αξιωματικών, δηλαδή ότι ζητούσαν οι Παλαιστίνιοι τρομοκράτες από τους Ισραηλινούς. Αν έχουμε σαν χώρα έστω λίγο αυτοσεβασμό πρέπει η πολιτική ηγεσία να αρνηθεί την επιστροφή των 8 Τούρκων αξιωματικών και συγχρόνως και κινηθεί πιο επιθετικά για την απελευθέρωση των 2 παιδιών μας, διότι αυτά είναι δικά μας παιδιά και όχι οι μοσχοθρεμμένοι «επαναστάτες» (Ρωμανός, Κουφοντίνας κ.α.) που υποστηρίζουν οι κκ Βούτσης, Λάμπου, Κυρίτσης και Τόσκας.
Έτσι πρέπει άμεσα να κοιτάξουμε μια σκλήρυνση της τάσης μας προς την Τουρκία και λόγω μη εμπόλεμης κατάστασης, να επιβληθούν εμπορικά μέτρα ενάντια στην Τουρκία (δασμοί, απαγόρευση κίνησης Τουρκικών φορτηγών κ.α)και διακοπή των διπλωματικών επαφών. Την ίδια στιγμή να ετοιμαστούν οι ένοπλες δυνάμεις να διασώσουν τα παιδιά μας με οποιοδήποτε κόστος.
Έτσι και μόνο δείχνουμε την σοβαρότητά μας.
Θ. Σ., Αξιωματικός Ειδικών Δυνάμεων
