Έχουμε δυστυχώς συνηθίσει τα τελευταία χρόνια να αποτελούμε την δακτυλοδυκτούμενη χώρα της Ευρώπης, την χώρα που όλοι προσπαθούν να την “σώσουν” από την χρεοκοπία και την εύκολη λεία για προκλητικά σόου από την γείτονα χώρα της Τουρκίας. Κάτι όμως έχει αλλάξει τον τελευταίο χρόνο. Κάτι που κορυφώθηκε την προηγούμενη βδομάδα όταν μέσα στην Άγκυρα, είδαμε τον Υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδας να μην «μασάει» τα λόγια του και να ρίχνει ένα «ηχηρό χαστούκι» στις προκλήσεις του Τούρκου ομολόγου του κάνοντας μια ολόκληρη χώρα, ανεξαρτήτου πολιτικής υπόστασης να είναι περήφανη.
Έχουμε συνηθίσει τις προκλήσεις από το «Σουλτανάτο» της Τουρκίας, είτε με παράνομες Navtex, με εκμετάλλευση του μεταναστευτικού, ακόμη και με περιφρόνηση της φιλοξενίας μας (γυρνάω στην περίφημη επίσκεψη Ερντογάν στην Αθήνα, που έδειξε την μέγιστη ασέβεια στο πρόσωπο του Προέδρου της Δημοκρατίας και συνάμα σε όλη την χώρα). Ωστόσο μέχρι πρόσφατα οι αντιδράσεις μας ήταν μηδαμινές. Η αντεπίθεση ξεκίνησε πέρυσι στον Έβρο, όταν υψώσαμε φράγμα στις μεταναστευτικές ροές, κόντρα στις ορέξεις του Σουλτάνου, το καλοκαίρι με την εμφάνιση όχι μιας φρεγάτας, αλλά όλου του Πολεμικού Ναυτικού μας, να υψώσουν ανάχωμα στις προκλητικές Navtex της Τουρκίας και την δημιουργία μιας πρωτοφανούς διπλωματικής συμμαχίας με Ισραήλ, Αίγυπτο, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα που δημιούργησε νέο πονοκέφαλο στον Σουλτάνο Ερντογάν.
Μέσα στην Άγκυρα και με την ελπίδα να δείξουν για άλλη μια φορά την προκλητική και προπαγανδιστική ατζέντα τους, οι γείτονες μας προσπάθησαν για άλλη μια φορά να αναφερθούν στα θέματα περί Τουρκικής μειονότητας στην Θράκη, περί αποστρατικοποίησης των νήσων περιμένοντας την σιωπή μας σαν «καλοί» φιλοξενούμενοι. Κι όμως ο Νίκος Δένδιας, απάντησε όπως έπρεπε, απάντησε σε κάθε τι και έδειξε ποια είναι η Τουρκία, μπροστά στις κάμερες και μέσα στο «σπίτι» της, ότι δεν θέλει διάλογο, αλλά ένα σόου εσωτερικής κατανάλωσης για επίδειξη ισχύος. Όχι πια.
Προφανώς δεν ήρθε το τέλος στην διαμάχη αυτή, και σίγουρα όταν έχεις συνηθίσει μια χαλαρή Ελλάδα, παραξενεύεσαι και ετοιμάζεσαι να την «καταπνίξεις» με ένα νέο σύνολο προκλήσεων, αλλά η Τουρκία και όλος ο κόσμος μάλλον δεν θυμάται κάτι, και ειδικά αυτό το έτος, ότι πριν 200 χρόνια πάλι μας υποτίμησαν όλοι, και πάλι εμείς κερδίσαμε . Όπως έγινε η αρχή το 21 και λίγα χρόνια μετά η Ελλάδα γινόταν ένα ανεξάρτητο κράτος, έτσι και τώρα η αρχή έγινε, στην θάλασσά, στη στεριά και μέσα στην Τουρκία και είναι η μεγάλη ευκαιρία να ρίξουμε στην πολιτική λήθη τους γείτονες μας.
Βάλλας Γεώργιος , Αντιπρόεδρος Τοπικού Συμβουλίου Αργυρούπολης
