Πρόσφατα και συγκεκριμένα μέσα στην τελευταία εβδομάδα διάβασα για δύο γεγονότα που με έκαναν να σκεφτώ πόσο κακό μας κάνουν κάποια «πρότυπα» και «πρέπει» της κοινωνίας μας!
Την προηγούμενη εβδομάδα ήταν η «Ημέρα κατά των ναρκωτικών». Διαβάζοντας διάφορα άρθρα σχετικά με την συγκεκριμένη ημέρα και θέμα, διαπίστωσα ότι πολλοί ξεκίνησαν τη χρήση ναρκωτικών όχι μόνο απλά για να τα δοκιμάσουν από περιέργεια, αλλά γιατί δεν ικανοποιούσαν την κοινωνία. Συγκεκριμένα, δεν ήταν συμβατοί με τα οικονομικά, σωματικά ή κοινωνικά standards, όποτε ξέσπασαν εκεί για να γίνουν αποδεκτοί τουλάχιστον σε μια ομάδα ανθρώπων.
Προσωπικά πιστεύω ότι παρόμοιο παράδειγμα είναι και η νευρική ανορεξία που ξαφνικά όλα τα μέσα ενημέρωσης θυμήθηκαν με το θάνατο της άτυχης δημοσιογράφου. Ξαφνικά τα διαδικτυακά μέσα ενημέρωσης γέμισαν με άρθρα περί της νευρικής ανορεξίας, σαν να εμφανίστηκε ξαφνικά… ενώ υπάρχει εδώ και χρόνια και πολλά κορίτσια ταλαιπωρούνται ή έχουν αποβιώσει εξαιτίας της. Τώρα, πως συνδέεται με το πρώτο μου παράδειγμα περί ναρκωτικών; Μα φυσικά από τα αίτια που προκαλούν την νευρική ανορεξία.
Όπως με τα ναρκωτικά έτσι και με την νευρική ανορεξία, τις περισσότερες φορές, αν όχι όλες, τα αίτια είναι τα κοινωνικά πρότυπα – πρέπει. Πόσες φορές, οι άνθρωποι, ανεξαρτήτως φύλου, βλέπουν έναν συνάνθρωπο τους με κάποια παραπάνω κιλά και αμέσως αρχίζουν να κρίνουν; Χωρίς βέβαια να ξέρουν το ορμονικό και ψυχολογικό ιστορικό εκείνου του υπέρβαρου ανθρώπου που κρίνουνε. Πόσα παιδιά έχουν προκαλέσει, έστω και άθελά τους, κόμπλεξ με την αναίδεια τους και τα προσβλητικά τους σχόλια σε συμμαθητές τους; Το παράδοξο της υπόθεσης είναι ότι όταν το άτομο από υπέρβαρο γίνει ανορεκτικό πάλι κατακρίνεται, μερικές φορές και από τους ίδιους ανθρώπους, για το σώμα του! Λες και ο άνθρωπος φαίνεται από το σώμα του και όχι από τις πράξεις του και την ψυχή του!
Μήπως λοιπόν θα έπρεπε να βάλουμε ένα φρένο στα πρέπει της κοινωνίας; Μήπως θα έπρεπε πριν κρίνουμε κάποιον για την οικονομική, κοινωνική ή σωματική του κατάσταση να σκεφτούμε την πιθανότητα ότι δε μας πέφτει λόγος και ότι μπορεί να κρύβονται αίτια που ούτε τα φανταζόμαστε? Επίσης, ας μην ξεχνάμε ότι σχεδόν πάντα ότι κοροϊδεύεις το λούζεσαι!
Τέλος, μήπως θα έπρεπε τα μέσα ενημέρωσης να σταματήσουν να πλασάρουν μόνο ένα μόνο είδος γυναίκας – της τέλειας; Και μήπως θα ήταν καλύτερα να ασχολούνται πιο συχνά με τέτοια κοινωνικά θέματα, όπως τα ναρκωτικά και η ανορεξία, και όχι όποτε γίνεται κάτι καραμπάμ που θα ανεβάσει τα ποσοστά του κοινού;;;;
Σαράφη Βασιλική, Επικοινωνιολόγος – Κοινωνιολόγος