Είμαι η Βασιλική. Είμαι 28 χρονών άρα σχεδόν 30 και είμαι ανύπαντρη (σόρρυ κοινωνία) και όχι δεν είμαι αρραβωνιασμένη (σόρρυ κοινωνία). Ξέρω για μερικούς μόλις γνώρισαν μια 40άρα που θα μείνει στο ράφι, τουλάχιστον έτσι οι μεγάλοι σε ηλικία συγγενείς σε κάνουν να νιώθεις μερικές φορές. Ευτυχώς οι γονείς μου είναι νορμάλ και με αντιμετωπίζουν κανονικά.
Και τώρα που συστήθηκα είμαι σίγουρη ότι πολλές συνομήλικες έχουν αντιμετωπίσει αυτήν την κατάσταση, όπως και ότι έχουν ακούσει τραγελαφικές συμβουλές / ιστορίες για όταν αποφασίσουμε να σοβαρευτούμε και να παντρευτούμε.
Η πιο οξύμωρη συμβουλή που μου έχουν δώσει είναι να παντρευτώ άνδρα χωρίς μητέρα. Δηλαδή όταν γνωρίζω κάποιον να ρωτάω πρώτα αν έχει μητέρα και μετά να κοιτάω συναισθήματα, αν είναι εντάξει και αν δένουμε. Αυτή την συμβουλή τη βρήκα τουλάχιστον αγενή, ρατσιστική και τραγελαφική. Φυσικά η Κυρία δεν άλλαξε ποτέ γνώμη. Α! και είναι μάνα! Tα σχόλια δικά σας!
Το δεύτερο περιστατικό το έζησα πριν λίγες μέρες όταν οικογενειακή φίλη με πλησίασε και με ρώτησε τι κοιτάω όταν πρωτοβλέπω κάποιον που μου αρέσει. Της απάντησα τίποτα. Πιστεύω στο κλικ και γι’ αυτό ενθουσιάζομαι δύσκολα. Και τώρα αρχίζει ο πόνος της! Η κόρη της έχει γνωρίσει κάποιον που αν είναι δυνατόν είναι πολύ καλός μαζί της, της φέρεται άψογα και θέλει να την παντρευτεί! Το μειονέκτημα η μύτη του. Όχι δεν είναι υπερόπτης απλά έχει μεγάλη μύτη. Που το ξέρει η Πεθερά; Απλά της το ανέφερε η κόρη διότι δεν τολμάει να της δείξει φωτογραφία, πόσο μάλλον να της τον παρουσιάσει! Α! επίσης η κόρη σκέφτεται πως πάντα ήθελε να τη ζητήσει κάποιος σε γάμο, τη ζήτησε και μιας που ο άνδρας είναι 40 και δε θα έχει κέφια για παιχνίδια ας τον παντρευτεί ενώ ένας άλλος μικρότερος θα έχει και θα χωρίσει σε 3 χρόνια! Όταν ρώτησα για συναισθήματα ποτέ δε πήρα απάντηση! Απλά ότι έχει υποφέρει πολύ από σχέσεις και βρέθηκε κάποιος να της φερθεί σωστά!
Και εδώ είναι που αναρωτιέμαι αν όλα αυτά είναι παράλογα ή εγώ είμαι τρελή; Συγνώμη, που πήγαν τα αισθήματα, ο έρωτας και η σημασία της αγάπης; Η κόρη θέλει να παντρευτεί πρακτικά (λογικά δε θα το έλεγα γιατί και οι 40άρηδες έχουν ψυχή) και η μάνα αντί να κοιτάει την ευτυχία του παιδιού της, κοιτάει τη μύτη (κάντου δώρο πλαστική αν τόσο σε πονάει στην τελική). Δηλαδή τα μόνα που έχουν σημασία είναι να παντρευτείς, α και να παντρευτείς μία ωραία εμφάνιση για να λέει ο κόσμος τα καλύτερα;
Και εδώ έρχεται το thank you next! Στην κοινωνία! Προτιμώ όταν είμαι με κάποιον να είμαι γιατί δε θέλω να ζω χωρίς αυτόν μη κοιτώντας τίποτα άλλο! Θέλω όταν παντρευτώ να παντρευτώ εκείνον γιατί τον αγαπάω! Και φυσικά χωρίς να κοιτάξω αν έχει μητέρα ή την εμφάνιση! Ρομαντική; Μπορεί! Να αλλάξω μυαλά όταν μεγαλώσω; Ελπίζω πως όχι! Γιατί τότε πιθανόν να ζήσω με τα θέλω των άλλων και να κάνω δυστυχισμένους και άλλους ανθρώπους όχι μόνο τον εαυτό μου!
Thank you next αλλά και αφιερωμένο σε όλους εσάς τους συμβουλάτορες! Χωρίς εσάς δε θα γελούσα αλλά και δε θα λυπόμουν για τον τρόπο που σκέφτεστε και φυσικά δε θα γραφόταν αυτό το άρθρο!
Τα φιλιά μου!
Βασιλική
Σαράφη Βασιλική, Επικοινωνιολόγος – Κοινωνιολόγος



