Το να αγαπήσει κάποιος πραγματικά τον εαυτό του ίσως είναι από τα δυσκολότερα πράγματα που μπορεί να κάνει κάποιος. Ίσως είναι πολύ ευκολότερο να αγαπάμε, νοιαζόμαστε και φροντίζουμε τους άλλους από τον ίδιο μας τον εαυτό. Είναι όμως σωστό αυτό;
Προσωπικά πιστεύω πως όχι. Μάλιστα ένα από τα ρητά που συμμερίζομαι είναι αυτό που λένε στις οδηγίες στα αεροπλάνα: “Πρώτα βάλε οξυγόνο σε σένα και μετά στον άλλον.” Αυτή η οδηγία μπορεί να εφαρμοστεί σε κάθε πτυχή της ζωής μας.
Αυτό όμως δεν είναι εγωιστικό; ΚΑΘΟΛΟΥ. Γιατί αν το σκεφτούμε χωρίς συναισθηματισμούς πάλι φροντίζουμε τον άλλον γιατί αν δεν είμαστε εμείς καλά πως μπορούμε να βοηθήσουμε τον άλλον.
Πολλές φορές οι άνθρωποι ενώ δεν είναι καλά φροντίζουν τους άλλους χωρίς όριο με αποτέλεσμα να εξαντλούνται και είτε να τους χαρακτηρίζει μία κούραση ή ένας εκνευρισμός. Όταν ένας κοντινός άνθρωπος δεν είναι καλά εννοείται να είσαι κοντά του αλλά αν ούτε εσύ είσαι καλά ίσως καλύτερα να πάρεις μία μέρα «διάλειμμα» μετά τις πρώτες μέρες όπου η πρώτη βροντή της καταιγίδας έχει περαστεί και τα πράγματα έχουν κάπως ομαλοποιηθεί.
Επίσης καλό θα ήταν να βάζουμε σε προτεραιότητα την Ψυχική μας Υγεία. Είναι ότι καλύτερο δώρο μπορούμε να κάνουμε στον εαυτό μας. Ας σταματήσουμε να ανησυχήσουμε τι σκέπτονται οι άλλοι, τι έχει ειπωθεί κτλ… όπως λέω και σε μια φίλη μου «όταν ο άλλος θέλει κάτι να πει εναντίον σου θα το πει! Πάντα μπορεί κάτι να ειπωθεί!» Οπότε με το να ζεις με βάση να είσαι τέλεια για τους άλλους το μόνο που κερδίζεις είναι να καταπιέζεις τον εαυτό σου!
Στο ίδιο αποτέλεσμα θα καταλήξεις ακόμα και αν αγαπάς κάτι πάνω σου ή σ’ αρέσει να κάνεις και αφήνεις οι γνώμες των άλλων να σε επηρεάζουν με αποτέλεσμα να αρχίσεις να νιώθεις άσχημα για κάτι που πάντοτε σ’ άρεσε!
Σταμάτα να καταπιέζεις τον εαυτό σου! Ζήσε τη ζωή σου στο full όπως θες εσύ! Θα γίνεις πιο ευτυχισμένη και θα κάνεις και τους άλλους πιο ευτυχισμένους!
Σαράφη Βασιλική, Επικοινωνιολόγος – Κοινωνιολόγος