Γειά σας παιδιά και καλωσορίσατε σε ένα ακόμα άρθρο του Cinecore. Αυτή την εβδομάδα θα κάνουμε ένα ταξίδι στο παρελθόν για να αναλύσουμε την καινούργια ταινία του Τζό Ράϊτ με πρωταγωνιστή τον ασύλληπτο Γκάρυ Όλντμαν με τίτλο «The Darkest Hour». Ας δούμε λοιπόν πάνω σε τι αναφέρεται και κατά πόσο κατάφερε να ανταπεξέλθει στις προσδοκίες μας.
Η ταινία ξεκινάει σε μία πολύ σκοτεινή περίοδο της ιστορίας μας, στις αρχές του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, με έναν Χίτλερ να κατακτάει την μία ευρωπαϊκή χώρα πίσω από την άλλη και μία Βρετανία που ψάχνει απεγνωσμένα έναν τρόπο να τον σταματήσει.
Όταν ο υφιστάμενος πρωθυπουργός Νέβιλ Τσάμπερλέϊν παραιτείτε του πόστου του, η θέση πρέπει να καλειφθεί από κάποιον που η Αντιπολίτευση κατά κάποιον τρόπο συμπαθεί με σκοπό να συνεργαστεί και να βρεθεί μία ομόφωνη λύση για τον κίνδυνο που καραδοκεί. Αυτός ο κάποιος δεν είναι άλλος από τον Γουίνστον Τσόρτσιλ, ένας βουλευτής επιρρεπής στο ποτό και απόλυτος στις απόψεις και πεποιθήσεις του. Παρ’όλο που όλοι έψαχναν έναν τρόπο να δημιουργήσουν ειρήνη με τον Χίτλερ, ο Τσόρτσιλ δεν λύγισε μπροστά στον επικείμενο κίνδυνο και με πηγμή ξεκίνησε μία εκστρατεία με την βοήθεια της Γαλλίας για να σταματήσει τις Γερμανικές δυνάνεις που προελάυνανε προς την Μεγάλη Βρετανία.
Αυτή είναι εν ολίγοις η ταινία μας και είναι μία ταινία που κανένας δεν πρέπει να χάσει. Πρέπει να είναι από τις πιο καλές ταινίες που έχουν προβληθεί στην μεγάλη οθόνη μέχρι στιγμής με έναν Γκάρυ Όλντμαν να υποδύεται ίσως τον καλύτερο Τσόρτσιλ (δεν περίμενα εξάλλου και τίποτε άλλο από τον κύριο Όλντμαν) και μία σκηνοθετική οπτική των γεγονότων που σίγουρα θα σας συγκινήσει. Είναι βέβαιο πως ο Τζό Ράϊτ ήταν καλά διαβασμένος και αντί να ασχοληθεί με το κομμάτι του πολέμου αυτού καθαυτού αποφάσισε να ασχοληθεί με την πολιτική πίσω από όλα όσα συνέβησαν χαρίζοντας μας μία διαφορετική ματιά στην ιστορία. Την προτείνω ανεπιφύλακτα σε όλους σας ιδίως αν αγαπάτε την σύγχρονη ιστορία ή τον καλό κινηματογράφο.
Kατσιάμης Κωνσταντίνος, 3D Αnimator & Multimedia Producer
