Με τα μάτια στραμμένα στον Καύκασο

Σε μια περίοδο που μαίνεται η πανδημία του SARSCOV-2, οι εκλογές στις Η.Π.Α. είναι προ των πυλών και η Τουρκία προκαλεί δίχως σταματημό την Ενωμένη Ευρώπη, ανοίγουν και άλλα μέτωπα παγκόσμιου ενδιαφέροντος και ανησυχίας. Το νέο μέτωπο του ενδιαφέροντος βρίσκεται εδώ και δύο εβδομάδες στο Καύκασο με την αναζωπύρωση της διαμάχης για την περιοχή του Ναγκόρνο-Καραμπάχ.

Το Ναγκόρνο-Καραμπάχ αποτελεί μια περιοχή που υπάγεται εδαφικά στην Δημοκρατία του Αζερμπαϊτζάν αλλά από το 1994 είναι ανεξάρτητο κρατίδιο μετά την κατάπαυση της τότε εμπόλεμης διένεξης μεταξύ Αζερμπαϊτζάν και Αρμενίας για την εν λόγω περιοχή (κατοικείται επί το πλείστων από πολίτες Αρμένικης καταγωγής). Στην νέα αυτή διαμάχη προς το παρόν συμμετέχει μόνο το Αζερμπαϊτζάν που θέλει να ανακαταλάβει τα εδάφη του και η τοπική κυβέρνηση του Ναγκόρνο-Καραμπάχ (Αρτσάκχ), αλλά μπορεί να γίνει η ένταση ποιο γενικευμένη είναι το ερώτημα;

O βασικότερος παίκτης που μπορεί να αλλάξει τις ισορροπίες, δεν είναι άλλος από τον πρόεδρο της Τουρκίας Ρετζεπ Ταγιπ Ερντογάν. Με την Τουρκία να έχει «ηττηθεί» σε κάθε μέτωπο που έχει προσπαθήσει να ανοίξει τους τελευταίους μήνες και την τελευταία πανωλεθρία της στην θάλασσα του Αιγαίου από την Ελλάδα, ο Τούρκος Πρόεδρος θέλει να τονώσει την δυναμική της χώρας του και μια ευκαιρία είναι ξεκάθαρη αν θελήσει να βοηθήσει το «αδελφικό» κράτος του Αζερμπαϊτζάν. Τυπικά άλλωστε οι Αζέροι έχουν κάθε δικαίωμα να καταλάβουν πίσω τα εδάφη τους, που δεν έχουν αναγνωριστεί πέραν από την Αρμενία σαν ανεξάρτητο κράτος, οπότε αν του ζητηθεί βοήθεια θα μπορούσε πολύ εύκολα να τελειώσει αυτή την διαμάχη και δώσει στην Τουρκία την αίγλη μιας νίκης και να υποστηρίξει ακόμη περισσότερο την Μουσουλμανική του ισχύ.

Μεγάλο ρόλο θα παίξει η στάση της φιλικά προσκείμενης Αρμενίας στην διαμάχη. Η Αρμενία με την έκρηξη της σύγκρουσης στις 27 Σεπτεμβρίου επέβαλε στρατιωτικό νόμο και έχει θέσει τη χώρα σε στρατιωτική ετοιμότητα ωστόσο ακόμη δεν έχει κινηθεί πέρα από την παροχή στρατιωτικού υλικού στην Αρτσάκχ. Δεν είναι μια εύκολη απόφαση καθώς οι Αρμένιοι γνωρίζουν ότι οι Αζέροι έχουν το αριθμητικό και οπλικό πλεονέκτημα, ωστόσο το αδερφικό ένστικτο μπορεί να υπερισχύσει και να έχει ως αποτέλεσμα την μετατροπή της διαμάχης σε γενικευμένη σύρραξη μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν.

Τέλος προφανώς οι μεγάλοι παίκτες (Ρωσία, Ευρώπη και Αμερική) έχουν στραμμένα τα μάτια τους στην οροσειρά του Καυκάσου και ξέρουν ότι το νήμα που χωρίζει μια εμφύλια διαμάχη και μια γενικευμένη σύρραξη είναι λεπτό για αυτό και ζητάγανε κατάπαυση πυρός (που επετεύχθη χάρης τη διαμεσολάβηση της Μόσχας). Η οποιαδήποτε ανάμειξη από εξωτερικές δυνάμεις με εμπόλεμο τρόπο μπορεί να κάνει την περιοχή μέτωπο σύγκρουσης πολλών δυνάμεων και σε ένα σενάριο ακόμη και να προκαλέσει την σύγκρουση μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας.

Το δικό μου σχόλιο είναι βέβαια το εξής: Πολιτικά δεν θεωρώ ότι συμφέρει κανέναν να εμπλακεί στην εν λόγω εμφύλια σύγκρουση, ούτε καν τους Αρμένιους (που θα το τονίσω, νομικά δεν έχουν κάποιο βασικό ισχυρισμό να εμπλακούν στην εμφύλια διαμάχη στα εδάφη των Αζέρων) και αυτό φάνηκε από την κατάπαυση πυρός που συμφωνήθηκε τελικά τα ξημερώματα της 10ης Οκτωβρίου στη Μόσχα. Ωστόσο ο μόνος φόβος μου για να φέρει τα πάνω κάτω στην κατάσταση είναι προφανώς η Τουρκία. Άλλωστε το έχει αποδείξει δεκάδες φορές πως δεν υπολογίζει τίποτα μπροστά στο γόητρο της… ούτε καν την ζωή αθώων… και η Αρμενία το θυμάται πολύ καλά δυστυχώς.

Βάλλας Γεώργιος, Αντιπρόεδρος Τοπικού Συμβουλίου Αργυρούπολης

Facebooktwitterpinterestinstagram

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *