Έχει περάσει σχεδόν μια εβδομάδα από τα μέτρα που ανακοινώθηκαν για το Σάββατο 6 Νοεμβρίου. Και πιστεύω ότι είναι καιρός να μετρηθούν αυτά τα μέτρα, για να δούμε τι δουλειά κάνουν και, κυρίως, πόσο λογικά είναι…
Πριν ξεκινήσω την κριτική για τα μέτρα θέλω να ξεκαθαρίσω 3 πράγματα:
- Δεν είμαι από αυτούς που λένε ότι η λήψη μέτρων είναι παράνομη, αντισυνταγματική, χουντική και ότι άλλο παρεμφερές. Πιστεύω ότι είμαστε σε μια ιδιαίτερη κατάσταση, στην οποία είμαστε υποχρεωμένοι να λάβουμε και να τηρούμε κάποιες προφυλάξεις, με την μορφή μέτρων.
- Επίσης δεν είμαι από αυτούς που μιλάνε για διαχωρισμό και “εμφύλιο” εμβολιασμένων και ανεμβολίαστων. Δεν έχω κανένα πρόβλημα με τους ανεμβολίαστους (έχω λίγο πρόβλημα με τους αντιεμβολιαστές, αλλά αυτό είναι άλλο πράγμα). Έχω πρόβλημα με τους ακραίους και των δύο πλευρ΄ων.
- Είμαι πλήρως εμβολιασμένος και μάλιστα και με την αναμνηστική δόση πρόσφατα.
Και τώρα που έβαλα στην άκρη το Disclaimer του άρθρου, ας δούμε τι έχω να πω για τα μέτρα.
Το πρώτο πράγμα που θα έπρεπε να κρίνουμε σε οποιοδήποτε μέτρο είναι η αποδοτικότητα / επιτυχία του. Π.χ. όταν μιλάγαμε για το μέτρο της υποχρεωτικής ζώνης (ναι δείχνω την ηλικία μου, το ξέρω) στο αυτοκίνητο, είχαμε παρόμοιες, αν και όχι τόσο έντονες, αντιδράσεις από μερίδα του κόσμου. Αλλά το μέτρο ήταν όντως επιτυχές. Μειώθηκαν οι θάνατοι και οι σοβαροί τραυματισμοί στα τροχαία, εφόσον οι οδηγοί φορούσαν ζώνη.
Στην περίπτωσή μας…. ε τα μέτρα δεν τα λες και τόσο αποδοτικά… Ο αριθμός των κρουσμάτων καταρρίπτει το ένα αρνητικό ρεκόρ μετά το άλλο. Για κάποιο λόγο ο κορωνοϊός δεν ενοχλείται ιδιαίτερα από την επίδειξη ταυτότητας στα μαγαζιά εστίασης. Ναι εντάξει και εγώ ξαφνιάστηκα (σχεδόν καθόλου), αλλά έτσι συμβαίνει.
Για να είμαι δίκαιος πρέπει να αναφέρω ότι υπάρχει (όπως και παλιότερα) ένα θέμα αστυνόμευσης. Στην περιοχή μου έγινε έλεγχος σε ένα μαγαζί και επειδή διαπιστώθηκαν παρατυπίες επιβλήθηκε πρόστιμο και κλείσιμο για 15 μέρες. Ξέρετε σε πόσα μαγαζιά έγινε έλεγχος εκείνη την ημέρα; Σε ένα. Ναι σε μια περιοχή με πάνω από 20 μαγαζιά εστίασης οι ελεγκτές πήγανε μόνο σε ένα.
Αλλά ας τα ξεπεράσουμε όλα αυτά. Ας πάμε στο βασικότερο. Στο πρώτο πράγμα που θα έπρεπε να έχουν στο μυαλό τους αυτοί που τα προτείνουνε αυτά τα μέτρα. Τα μέτρα που έχουμε λάβει, έχουν νόημα; Έχουν λογική;
Ας δούμε το κομμάτι στο οποίο είναι λογικά. Είναι λογικό το ότι τα μέτρα αφορούν τους ανεμβολίαστους. Όχι δεν είναι εκδικητικό, όχι δεν είναι ένα είδος πίεσης για να εμβολιαστούν. Ναι και ο εμβολιασμένος έχει πιθανότητα να αρρωστήσει και να μεταδόσει, αλλά είναι πολύ μικρότερη, οπότε αν πρέπει να “κυνηγήσουμε” κάποιον θα πρέπει να είναι ο ανεμβολίαστος.
Το να υποχρεώνεται κάποιος που έρχεται σε επαφή με πολύ κόσμο να κάνει Rapid Test δεν το θεωρώ παράλογο. Τώρα το δύο τεστ, ή τρία τεστ, δεν καταλαβαίνω το γιατί για να το κρίνω, ας πούμε ότι το πρότειναν επιστήμονες και ας μείνει εκεί, εγώ επιστήμονας (επιδημιολόγος τουλάχιστον) δεν είμαι.
Και εδώ ξεκινάει το παράλογο. Ο ανεμβολίαστος μπορεί χωρίς τεστ να μπαίνει στα ΜΜΜ (στα οποία μπορεί κανείς να κλίνει το “συνωστισμός” σε κάθε κλίση και σε πολλές γλώσσες…), μπορεί να πηγαίνει στην Εκκλησία χωρίς τεστ, μπορεί να μπαίνει στο Καζίνο (γιατί τζογάρουν με την υγεία τους, γιατί να μην το κάνουν με τα λεφτά τους… φαντάζομαι…) και σε κάποια καταστήματα (όχι όλα). Μπορεί να δουλεύει στην Εστίαση με Rapid Test, αλλά όχι να φάει (δηλαδή αν ένας σερβιτόρος που δουλεύει με Rapid Test κάτσει να φάει ή να πιει καφέ στο μαγαζί που δούλευε πριν πέντε λεπτά είναι παράνομος…) μπορεί να μπει στο Σουπερμάρκετ που είναι μέσα στο Metro Mall χωρίς τεστ, αλλά δεν μπορεί να μπει στο Mall χωρίς τεστ… Εντωμεταξύ στο Σουπερμάρκετ που αυτός μπαίνει χωρίς τεστ, όλοι οι εργαζόμενοι πρέπει να κάνουν τεστ!
Εντωμεταξύ ακόμα και στους εμβολιασμένους, υπάρχου 2 είδη πιστοποιητικού (δεν το ξέρατε ε; Το Ελληνικό και το Ευρωπᨨϊκό) και μερικές εφαρμογ΄ές δεν μπορούν να σκανάρουν ένα από τα 2. Οπότε τι μου ζητάς ταυτότητα, αφού ούτε το πιστοποιητικό δεν μπορείς να σκανάρεις… Και εντάξει, να μου ζητήσεις ταυτότητα στην είσοδο στο μαγαζί, γιατί υπάρχουν πολλοί έξυπνοι που δείχνουν πιστοποιητικό άλλου, όπου λαμογιά πρώτος ο Ελληνάρας, αλλά τι νόημα έχει αφού πριν λίγο στο Λεωφορείο ήμουν αγκαλιά με άλλα τρία άτομα που δεν ξέρω αν είχαν…. ξέρω εγώ μέχρι και λέπρα όπως το πάμε με την τρομολαγνεία…
Και να έχεις και τα ΜΜΕ να σου λένε δακρύβρεχτες ιστορίες για το πως ο Χ ή η Ψ έχασαν την ζωή τους επειδή δεν έκαναν το εμβόλιο και να φτάνω και εγώ, που το έχω κάνει, σε σημείο να λέω παιδιά φτάνει η προπαγάνδα, κακό κάνει, αφήστε όποιον δεν το έχει κάνει στην ησυχία του, δεν θα πειστεί έτσι.
Και κάπως έτσι έχουμε καταλήξει, άλλοι να μετράνε μέτρα, άλλοι να μετράνε μέρες για τα Χριστούγεννα και άλλοι να μετράνε απλά μέρες… και το φως στην άκρη του τούνελ ο απαισιόδοξος δεν το βλέπει καθόλου, ο αισιόδοξος το βλέπει σαν έξοδο και ο πραγματιστής το βλέπει σαν το τρένο που έρχεται. Και εγώ καταλαβαίνω τον μηχανοδηγό που βλέπει τρία ζωντόβολα στις ράγες…
Νάσος Μάμαλης, Οικονομολόγος
