Εκεί που έκανα πάγκο χτες, άκουσα έναν καινούργιο στο γυμναστήριο, δικηγόρος μου είπανε ότι είναι, να μιλάει στο κινητό. Και έπιασα μια λέξη που μου άρεσε αλλά χρειάστηκε να τον ρωτήσω τι σημαίνει, δεν την μάθαμε στο δημοτικό. Η λέξη ήταν “Πλεονεξία”.
Τι σημαίνει αυτό ρε φιλαράκι, ρώτησα, και μου εξήγησε ότι είναι σαν να θέλεις να είσαι και τέρμα γυμνασμένος και να τρώς και μόνιμα πιτόγυρα και πίτσες. Εντάξει ήταν καλό παράδειγμα, μου άρεσε. Και με πείνασε.
Δηλαδή είναι σαν τους Άγγλους που θέλουνε να φύγουνε και να μην φύγουνε από την Ευρώπη, είπε ένας άλλος. Αυτό που η κυρία Μαίου… (Μέι ρε δεν είναι ο Μάιος στα αγγλικά; Τι το έχω το basic!) προσπαθεί να τους πείσει να μην τα θέλουνε όλα και άμα δεν φύγουνε με συμφωνία από την Ευρώπη θα φύγουν με τις κλωτσιές;
Ή το άλλο που κάνουν οι παπάδες που θέλουνε και διαχωρισμό και να είναι και δημόσιοι υπάλληλοι και να τους πληρώνει το κράτος και να κρατήσουν και την περιουσία και να μην πληρώνουν και… αυτόν τον φόρο τον περίεργο που βάλανε στα σπίτια. ΈΝΦΙΑ μπράβο αυτόν.
Ή το άλλο που οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ κάνουν πορεία μέχρι την Αμερικάνικη Πρεσβεία αλλά μετά μπαίνουν μέσα να πιούνε κοκταίηλ με τον πρέσβη; Όχι μου είπε το παιδί, αυτό δεν είναι πλεονεξία, αυτό είναι υποκρισία. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο. Δεν ξέρω, δικηγόρος είναι αυτός κάτι θα ξέρει…
Αλλά ρε παιδιά… ωραία ακούγεται αυτή η πλεονεξία… ειδικά αν σου βγαίνει… πάω για κάνα πιτόγυρο τώρα.
