Είναι ένα σύνηθες φαινόμενο, να γινόμαστε κριτές των πάντων, να κριτικάρουμε και να βρίσκουμε πόσο λανθασμένοι είναι οι γύρω μας μέχρι μια μαγική στιγμή, μια στιγμή που ξαφνικά διαπράττουμε την «αμαρτία» που κατηγορούσαμε… εμείς οι «τέλειοι» κατήγοροι. Τα παραδείγματα ουκ ολίγα και πραγματικά δείχνουν τον δογματισμό που μας διακατέχει… αλλά και πόσο εύκολα περνάμε από την κατηγορία στην ίδια την πράξη.
Στον πολιτικό κόσμο, δεν χρειάζεται καν να πάμε πολλά χρόνια μακριά, θα περιοριστούμε στην τελευταία δεκαετία, σε μια δεκαετία που ο κατήγορος του πρώτου μνημονίου Αντώνης Σαμαράς υπέγραψε το δεύτερο μνημόνιο της χώρας μας, που ο «αριστερός» ΣΥ.ΡΙΖ.Α. κατήγορος των βαριών φορολογιών και των μνημονίων όχι απλά έφερε το τρίτο μνημόνιο δανεισμού αλλά επανέφεραν και το Φ.Π.Α. αρχικά στο 23 % και μετά τον ανέβασε στο 24% (από 13% που είχε πέσει υπό την κυβέρνηση της Ν.Δ.) και χιλιάδες άλλα παραδείγματα που δεν χρειάζεται να αναφέρω ονομαστικά, παραδείγματα που δείχνουν την εύκολη τάση των πολιτικών μας να κατηγορούν τους αντιπάλους τους χωρίς να υπολογίζουν τους παράγοντες που οδηγούν στις εκάστοτε αποφάσεις.
Η “στρατηγική” κατηγορώ χωρίς να σκέφτομαι άλλους πιθανούς παράγοντες και το γεγονός ότι μπορεί στη θέση τους να έκαναν το ίδιο είναι κοινότυπο. Στην περίπτωση των πολιτικών ο μέγας παράγοντας είναι το συμφέρον. Δεν σκέφτομαι το καλό της χώρας αλλά το δικό μου καλό. Πως θα γίνω αρεστός στον κόσμο; Θα χτυπήσω την κυβέρνηση που συνήθως είναι η “κακιά” όποια και να είναι χωρίς να σκεφτούν τι έχουν κάνει οι ίδιοι σε παρόμοιες περιπτώσεις (Νέα Δημοκρατία) αλλά και τι θα έκαναν εκείνοι στη θέση τους (ΣΥΡΙΖΑ). Το τραγικό στην όλη ιστορία είναι ότι πάντα ότι κατηγορείς το παθαίνεις. Πολιτικά δες απλά πόσα είχε κατηγορήσει ο τωρινός Πρωθυπουργός την τότε κυβέρνηση και τώρα κάνει τα ίδια.
Επίσης και οι αντιπρόσωποι των κομμάτων γίνονται πολλές φορές δογματικοί. Έχετε παρατηρήσει πόσοι αριστεροί αποκαλούν του Ματατζήδες δολοφόνους πετώντας κροτίδες καταπάνω τους. Ας μην ξεχνάμε τι έγινε με την “ρεπόρτερ” που τους έβριζε, αλλά όταν τραυματίστηκε, εκείνοι που την μετέφεραν στον νοσοκομείο ήταν οι “δολοφόνοι”. Πόσοι βάζουν βόμβες στους στα γραφεία “των δολοφόνων”; Επομένως, στην κυριολεξία κάνουν τα ίδια για τα οποία τους κατηγορούν. Αλλά για δολοφόνους δεν κατηγορούν και τη Χρυσή Αυγή; Βλέπετε η ιστορία έχει δείξει ότι πολλές φορές τα 2 άκρα… αριστερά – δεξιά… πράττουν παρόμοια και αντιπροσωπεύουν με ίδιους τρόπους τον Δογματισμό. Καλύτερο παράδειγμα από τον Χίτλερ και τον Στάλιν δεν υπάρχουν (δολοφονίες, μυστικές υπηρεσίες, τρόποι να ανεβούν στην εξουσία, οικονομικά σχέδια κτλ).
Παρόλο αυτά, αυτό το πάθημα – μάθημα δεν ισχύει μόνο πολιτικά αλλά για όλες τις πτυχές της ζωές. Πόσες φορές έχεις “κριτικάρει” κάποιον για το οποίο εν τέλει έκανες το ίδιο σε ανάλογη περίπτωση μετά; Η κριτική και το “κατηγορώ” είναι τα πιο εύκολα. Το δύσκολο είναι να μπεις στη θέση του άλλου και να τον συμπονέσεις όταν ο άλλος μοιράζεται μαζί σου τα “λάθη” του και τις δύσκολες περιόδους που ζει εκείνη τη στιγμή.
Αυτό είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο. Ο δογματισμός μας διακατέχει. Ιερέας δήλωσε ότι ακολουθεί τις οδηγίες του Αρχιεπισκόπου και ότι όποιος ιερές συμμετάσχει στο Συλλαλητήριο για το Σκοπιανό θα καθαιρεθεί. Αν ισχύει αυτό, είναι ΔΟΓΜΑΤΙΣΜΟΣ! Εκμετάλλευση της εξουσίας που έχει ο Αρχιεπίσκοπος. Με ποιο δικαίωμα αποτρέπει τους ιερείς να ενωθούν με τον λαό για ένα εθνικό ζήτημα; Αν οι αντιπρόσωποι της εκκλησίας μας δεν ήταν τόσο δογματικοί, ίσως να κατάφερναν να φέρουν εις πέρας την αποστολή τους… να έρθει ο λαός κοντά στον Θεό. Μην ξεχνάμε τι έγινε τη χρονιά που έφυγε από τη ζωή ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος. Πόσοι νέοι άνθρωποι όχι μόνο παρευρέθηκαν στην επικήδειο ακολουθία του αλλά πήγαν και στην εκκλησία τον Πάσχα. Μήπως γιατί δεν ήταν δογματικός και είπε “Ελάτε όπως θέλετε, αρκεί να έρθετε στην εκκλησία”; Μήπως γιατί πραγματικά έκανε πράγματα φέρνοντας τον λαό κοντά στην εκκλησία;
Τα παραδείγματα είναι άπειρα όχι μόνο από τους ανθρώπους της εξουσίας αλλά και από την καθημερινή μας ζωή! Απλά σκεφτείτε στη ζωή σας πόσες φορές κριτικάρατε κατηγορήσατε κάποιον και η ζωή τα έφερε έτσι ώστε να ζήσετε παρόμοια και να κάνετε παρόμοια με αυτόν που κατηγορούσατε!
Σαράφη Βασιλική, Επικοινωνιολόγος – Κοινωνιολόγος
και
Βάλλας Γεώργιος, Τοπικός Σύμβουλος Αργυρούπολης
