Αποφάσισα να αφήσω αυτή τη φορά τα πολιτικά τεκταινόμενα που μαστίζουν τον τόπο μας, ώστε να ασχοληθώ με ένα πολιτικό θέμα που έχει λάβει χώρα τον τελευταίο καιρό και δυστυχώς οι περισσότεροι πιστεύω το έχουν προσπεράσει, μην βλέποντας τα ανησυχητικά μηνύματα που φέρνει στην Ευρώπη. Μιλάω βέβαια για το γεγονός των Ιταλικών εκλογών που έλαβαν χώρα πριν μία εβδομάδα που με το αποτέλεσμα τους μας υπενθύμισαν πως ο λαϊκισμός και η ξενοφοβία καλά κρατεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Μια ξενοφοβία που ενώ όλοι, μετά την νίκη του Μακρόν στις Γαλλικές Εκλογές θεωρούσαμε πως άρχισε να υποχωρεί και όμως το πλήρωμα του χρόνου μας διέψευσε, με τους Ιταλούς να βγάζουν πρώτη την εθνικιστική Λίγκα του Βορρά (παρά την συνεργασία της με την κεντροδεξιά ) και δεύτερο το επίσης ευρωσκεπτικιστικό κίνημα των 5 Αστέρων. To μέχρι πρότινος κυβερνών κόμμα του Ματέο Ρέντσι υποχώρησε στην τρίτη θέση δείχνοντας πως ήταν μια ανάπαυλα η εν λόγω θητεία του… σε μια Ευρώπη που όπως έχω πει σε παλαιότερο άρθρο μου… δεν αλλάζει.
Τι σημαίνει όμως αυτή η εκλογική νίκη του λαϊκισμού και την ευρωφοβίας στην γείτονα χώρα; Δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι, αλλά σίγουρα η νέα κυβέρνηση που θα προκύψει θα έχει ευρωσκεπτικιστικά άτομα και σίγουρα δεν θα δούμε την πολιτική που εξέφραζε η Ιταλία τα τελευταία χρόνια ή τουλάχιστον όχι στον βαθμό της φιλοευρωπαϊκής πολιτικής που υποστήριζε ανοικτά έως τώρα. Ας μην ξεχνάμε βέβαια πως στην νικηφόρο συνδυασμό της δεξιάς – ακροδεξιάς υφίσταται και του ευρωπαϊκό κόμμα του Σίλβιο Μπερλουσκόνι που ίσως να είναι και η κύρια αιτία για την μη ολική μεταστροφή της Ιταλικής πολιτικής.
Το τι θα γίνει τελικά όσον αφορά το σχηματισμό της νέας κυβέρνησης της Ιταλίας και τι θα επακολουθήσει από αυτήν μένει να το δούμε. Το σίγουρο είναι πως το μήνυμα λήφθηκε και πως πρέπει να προσέχουμε καθώς όσο επιτρέπουμε την ύπαρξη και την νίκη τέτοιων λαϊκιστικών δυνάμεων… τόσο αποδυναμώνουμε την Ευρώπη των εθνών… και της Δημοκρατίας
Βάλλας Γεώργιος, Τοπικός Σύμβουλος Αργυρούπολης