Την περασμένη βδομάδα βιώσαμε ένα πολύ σκληρό συμβάν, ένα συμβάν πόνου, θυμού και θλίψης με την φονική πυρκαγιά στο Μάτι και στον Νέο Βουτζά που στοίχισε την ζωή σε 91 ανθρώπους (ανάμεσα τους και παιδιά) μέχρι στιγμής και ελπίζω ο τραγικός αυτός απολογισμός να σταματήσει εδώ. Για την φρικτή αυτή εμπειρία και το τι συνέβη μίλησε αναλυτικά ο Αξιωματικός μας στο άρθρο του και θα προτιμήσω να μην το αναλύσω παραπάνω. Αυτό που όμως με εξέπληξε για άλλη μια φορά δυσάρεστα είναι η πολιτική ηγεσία του τόπου μας, με την στάση της να προκαλεί θυμό και αηδία.
Η απουσία της ήταν ξεκάθαρη και προκλητική, με τον πρωθυπουργό να επισκέπτεται την περιοχή του δράματος την Δευτέρα 30/07, ΜΙΑ ΒΔΟΜΑΔΑ μετά την τρομερή πυρκαγιά και μόλις για μια ώρα, ενώ σαν ηγέτης της χώρας θα έπρεπε να σπεύσει όσο πιο άμεσα στο σημείο και να δεχτεί και τις κριτικές αλλά και να είναι δίπλα στους πληγέντες, ωστόσο έλαμψε δια της αόρατης παρουσίας του.
Την σκυτάλη της ανευθυνότητας και της μηδαμινής ευθιξίας από πλευράς κυβέρνησης πήρε ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας που επισκέφθηκε την περιοχή στο Μάτι, όπου δέχθηκε την κραυγή αγανάκτησης των πολιτών και η απάντηση σε όλα αυτά που άκουσε ήταν: “Οι Ένοπλες Δυνάμεις όταν ειδοποιήθηκαν έπραξαν το καθήκον τους. Στη θάλασσα μόνο πέντε πνίγηκαν”. Μια απάντηση απαράδεκτη, αντί να σκύψει το κεφάλι και να απολογηθεί για την όλη κατάσταση.
Δεν θα μπορούσα να ξεχάσω τον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη, ο οποίος είναι και ο αρμόδιος Υπουργός για τις εν λόγω καταστάσεις. Η λογική θα μας έλεγε, πως μια τέτοια τραγωδία, με ανευθυνότητα του κράτους (και στην οργάνωση, στην πρόληψη για μια τέτοια περίπτωση, στον ελλειπή έως μηδαμινό εξοπλισμό των ένστολων για αυτές τις περιπτώσεις και πολλά άλλα) θα οδηγούσε τουλάχιστον τον Υπουργό να έχει το θάρρος να παραιτηθεί, αντ’ αυτού δήλωσε πως ο Πρωθυπουργός δεν έκανε δεκτή την παραίτηση του (και όπως φαίνεται αυτό δεν τον οδήγησε να επιμείνει) και πέταξε το μπαλάκι των ευθυνών και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση (που σίγουρα έχει και εκείνη πολλές ευθύνες ). Αν έχεις έστω στο ελάχιστο αναλογιστεί ότι υπό την δική σου εποπτεία και υπευθυνότητα έγινε αυτό το τρομακτικό συμβάν και είσαι πολιτικός με ήθος τότε η παραίτηση είναι το λιγότερο που μπορείς να κάνει και όχι να δικαιολογείσαι και να μοιράζεις τις ευθύνες.
Θα κλείσω το εν λόγω άρθρο με την ελπίδα ποτέ ξανά η χώρα μας να μην βιώσει αυτό το γεγονός και όσον αφορά το πολιτικό σκέλος θα δανειστώ την φράση ενός καλού μου φίλου λίγο παραφρασμένη: Όταν πάψουμε να είμαστε πολιτικοί και πολίτες των κομμάτων και γίνουμε πολιτικοί και πολίτες της χώρας μας τότε θα υπάρξει σωτηρία και δεν θα θρηνήσουμε ξανά θύματα.
Βάλλας Γεώργιος, Τοπικός Σύμβουλος Αργυρούπολης
