Σήμερα η ημέρα είναι αφιερωμένη σε εκατομμύρια θύματα βάναυσων ανθρώπων που τους τύφλωσε η μοχθηρία και τους κατάσφαξαν. Χάρις σε τέτοιες παγκόσμιες ημέρες θυμόμαστε την ιστορία μας μιας που δυστυχώς τείνουμε να την ξεχνάμε.
Θυμάμαι ακόμη μετά από 10 χρόνια, μια σκηνή από ταινία για την σφαγή των Αρμενίων όπου μια γυναίκα τη βίαζαν σε μια καρότσα ενώ εκείνη κρατούσε το χεράκι του μικρού της γιου, ο οποίος καθόταν κάτω από την καρότσα. Μια σκηνή που μπορεί να είναι ένας τρόπος της ταινίας να ευαισθητοποιήσει το κοινό αλλά δεν παύει να είναι κάτι που σίγουρα έχει συμβεί και στην πραγματικότητα.
Γι’ αυτό το λόγο, θεωρώ ότι είναι καλό να βλέπουμε σειρές / ταινίες και να διαβάζουμε βιβλία, ακόμη και αν είναι μυθιστορήματα που αφορούν ιστορικά γεγονότα. Όση φαντασία και να έχουν βάλει οι σεναριογράφοι και οι συγγραφείς μια δόση αλήθειας υπάρχει και τα βασικά γεγονότα δεν μπορούν να αλλοιωθούν. Από εκεί και πέρα μπορεί κάποιος να το ψάξει περισσότερο διαβάζοντας ιστορικά γεγονότα ή βλέποντας ντοκιμαντέρ.
Ένα βιβλίο που σίγουρα θα συνιστούσα είναι το “Υπόσχομαι να μην ξεχάσω” του Γιώργου Πολυράκη. Η πλοκή αφορά την σφαγή των Αρμενίων. Ένα βιβλίο που βασίζεται σε αληθινή ιστορία και μπορείς να μάθεις πολλά για το τι είναι ικανός ένας άνθρωπος να κάνει.
Επίσης, μια σειρά που σίγουρα θα συνιστούσα είναι το “Κόκκινο Ποτάμι” που παίζει τώρα στο Open. Μια μεγάλη παραγωγή που εστιάζεται στην σφαγή των Ποντίων. Μια σειρά που μπορείς να μάθεις πολιτισμικά αλλά και πολιτικά τι συνέβαινε εκείνη την εποχή.
Διάβασε, Δες και Ψάξου! Μην περιμένεις την Παγκόσμια Ημέρα να σου θυμίσει τα αποτρόπαια εγκλήματα που έχουν συμβεί στο παρελθόν και από όπου η άγνοια μπορεί να οδηγήσει στην επανάληψη τους!
Σαράφη Βασιλική, Επικοινωνιολόγος – Κοινωνιολόγος
