25η Μαρτίου μια ημέρα γιορτής της Ελλάδος διότι μετά από αιώνες σκλαβιάς οι Έλληνες εξεγέρθηκαν και απελευθερώθηκαν από τον Τουρκικό ζυγό. Έτσι διδασκόμαστε για την ομόνοια των Ελλήνων, την υποστήριξη των μεγάλων δυνάμεων (Γαλλία, Βρετανία, Ρωσία) και τέλος για τον ηρωισμό των Ελλήνων. Ήταν έτσι τα πράγματα; Η απάντηση είναι όχι και θα κάνουμε ένα παραλληλισμό με το σήμερα.
1821 και 2018 έχουμε μια περίοδο 197 ετών και όμως βλέπουμε πολλά κοινά. Ας τα δούμε:
- Δυστυχώς οι Έλληνες δεν είχαν ομόνοια όπως δεν έχουν και τώρα. Οι περισσότεροι κοιτούσαν το προσωπικό συμφέρον και όχι το συλλογικό. Τις πιο κρίσιμες φάσεις της εξέγερσης υπήρχαν στρατόπεδα : Κολοκοτρωναίοι ενάντια σε Μαυροκορδάτο και Κωλλέτη. Πελλοπονήσιοι ενάντια σε Ρουμελιώτες, Αγγλόφιλοί ενάντια σε Γαλλόφιλους. Έτσι 2 φορές πήγε να καταστραφεί ο Ελληνισμός την μία με την εκστρατεία του Δράμαλη και η άλλη με την εκστρατεία του Ιμπραήμ. 197 χρόνια μετά ζούμε σε μια κρίσιμη εποχή με σοβαρά κοινωνικά προβλήματα (ανεργία, μεταναστευτικό, κ.α.), οικονομικά προβλήματα, έλλειψη εσωτερικής ασφάλειας όπως ένα επικίνδυνο διπλωματικό πόλεμο με Τουρκία, ΠΓΔΜ, Αλβανία και με Ευρωπαική Ένωση. Για άλλη μια φορά οι Έλληνες αντι να είναι μονοιασμένοι διχάζονται. Έτσι έχουμε δεξιούς και αριστερούς να πλακώνονται, Θεσσαλονικείς- Αθηναίους, ΠΑΟΚτζήδες- ΑΕΚτζήδες, και λοιπές αηδίες. Όμως μη έχοντας ένα κοινό όραμα γινόμαστε έρμαια των ορέξεων του καθενός που θέλει να κτυπήσει την Πατρίδα μας.
- Τότε φαγωνόμασταν για τις ιδέες του διαφωτισμού και τη δημοκρατία και την ελευθερία. Τι κάναμε όμως; Τίποτε. 20 χρόνια μετά την επανάσταση ακόμα υπήρχαν λήσταρχοι στα βουνά, οι κοτζαμπάσηδες έκαναν επαναστάσεις, ζούσαμε ακόμα υποανάπτυκτα. Την ίδια στιγμή που στο εξωτερικό είχαν ανακαλύψεις, παιδεία, υγεία εμείς ήμασταν ακόμα στο μεσαίωνα. Ο μόνος που πήγε να φέρει αλλαγή ήταν ο Ιωάννης Καποδίστριας που και αυτόν τον δολοφόνησαν τα συμφέροντα των κοτζαμπάσηδων. Έτσι και σήμερα μιλάμε για το ένδοξο Αρχαίο Πολιτισμό μας και ότι είμαστε Ευρωπαίοι. Αλλά μας λείπει η παιδεία. Τα εκπαιδευτικά ιδρύματα είναι διαλυμένα από μπαχαλήδες, υπάρχουν ελλείψεις διδακτικού προσωπικού, τα ΑΕΙ και ΤΕΙ είναι έρμαια πολιτικών μειονοτήτων. Τα νοσοκομεία μας είναι σε κακό χάλι, έχουμε ελλείψεις σε νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό και αυτοί που έχουν μείνει πληρώνονται λιγότερα από μια καθαρίστρια του Υπουργείου Οικονομικών, δεν έχουμε φάρμακα, δεν έχουμε επαρκή ασθενοφόρα. Ακόμα έχουμε ΧΥΤΆ ενώ βαριόμαστε να περπατήσουμε 2 μέτρα να πετάξουμε τα σκουπίδια στο δρόμο και έτσι τα πετάμε όπου να’ ναι. Άρα θέλουμε να λέμε ότι είμαστε Ευρώπη αλλά είμαστε πολύ πίσω ακόμα.
- Όπως το 1821 έτσι και σήμερα είμαστε χωρισμένοι σε στρατόπεδα για το ποιος θα μας υποστηρίξει. Τότε είχαμε ρωσόφιλους, Αγγλόφιλους και Γαλλόφιλους. Σήμερα έχουμε Ευρωπαϊστές, Ρωσόφιλους, φιλοαμερικάνους. Όμως ξεχνάμε ότι όλοι αυτοί ειδικά οι πολιτικοί κοιτάνε το συμφέρον τους. Έτσι αντι να κοιτάμε τον εαυτό μας κοιτάμε να ικανοποιήσουμε τους ξένους. Όπως είπε ο Μακρυγιάννης να γίνουμε φίλοι των Ελλήνων.
- Οι πολιτικοί όπως και το 1821 έτσι και σήμερα είναι λαϊκιστές και μακριά από το κοινό συμφέρον. Βλέπουμε στο εξωτερικό για μικρές παρατυπίες να παραιτούνται υπουργοί και πρωθυπουργοί. Στην Ελλάδα πότε κάποιος παραιτήθηκε; Πότε κάποιος πολιτικός (πλην Τσοχανζόπουλου) πήγε φυλακή; Πότε ο Έλληνας σκέφτηκε ορθολογικά και όχι συναισθηματικά σε εκλογές; Πότε ο Έλληνας δεν έπεσε στην παγίδα των ψεμάτων των πολιτικών; Δυστυχώς ο Έλληνας κοιτάει την πάρτη του και θέλει να ακούει αυτά που του αρέσουν και όχι την αλήθεια. Αυτή η κατάσταση μας έφερε στα μνημόνια.
Έτσι καλή η μνήμη του 1821 αλλά καλό είναι και εμείς να αλλάξουμε. Πρέπει να δούμε μπροστά μας και να γίνουμε πραγματικά άξιοι των προγόνων μας. Οι πρόγονοί μας ξεσηκώθηκαν και πολέμησαν για να δουν εμάς με ένα καλύτερο μέλλον, να δούνε το τόπο με προκοπή και ευημερία και όχι να μας δουν να κάνουμε τα ίδια λάθη με αυτούς.
Έτσι πρέπει να δούμε τα προβλήματα του τότε και του τώρα και να τα διορθώσουμε για να κάνουμε και εμείς τη δική μας επανάσταση και να φέρουμε την πραγματική ελευθερία στην Πατρίδα μας.
Θ. Σ., Αξιωματικός Ειδικών Δυνάμεων
