Θα αναρωτηθείτε οι περισσότεροι προς τι αυτός ο τίτλος σε ένα πολιτικό άρθρο. Αφορμή για τον εν λόγω τίτλο καθώς και το σημερινό άρθρο αποτέλεσε η χθεσινή επέτειος της 25ης Μαρτίου. Μιας ημέρας που υπενθυμίζει σε όλους το Εθνικό Σθένος και Μεγαλείο των Κολοκοτρώνη , Κανάρη και αναρίθμητων άλλων ηρώων που δεν δίστασαν να αντιμετωπίσουν τον Τούρκο κατακτητή. Ωστόσο στο σήμερα οι “άξιοι” ηγέτες της χώρας μας παρευρέθηκαν να τιμήσουν την επέτειο της Επανάστασης αλλά δεν στέκονται ούτε για λίγο στο ύψος των περιστάσεων, χωρίς υπερηφάνεια.
Ο λόγος… οι δύο στρατιωτικοί μας, που ακόμη βρίσκονται αιχμάλωτοι στην Ανδριανούπολη, της Τουρκικής “δικαιοσύνης”. Δυο στρατιωτικοί που θα έπρεπε να ηγούνται της χθεσινής μεγάλης παρέλασης στην Αθήνα, να μας εξιστορούν τι πέρασαν και πως οι πραγματικοί πολιτικοί ηγέτες, με σωστές πιέσεις και άσκηση ορθής και ατρόμητης εξωτερικής πολιτικής θα είχαν πετύχει την επιστροφή τους στα χώματα της πατρίδας μας. Αντί αυτού έχουμε την σχεδόν ένα μήνα κράτηση τους και το μόνο που κάνουμε είναι να αλλάζουμε απόψεις εντός κυβερνήσεως στο κατά πόσο είναι όμηροι οι δύο στρατιωτικοί μας ή όρος αυτός είναι υπερβολικός (Να σημειώσω πως πρόκειται για τις διαφορετικές απόψεις του Υπουργού και Υφυπουργού Αμύνης αντίστοιχα).
Είναι απορίας άξιο πως γίνεται να μην έχει ασκηθεί η πίεση που θα έπρεπε, σε καθημερινή βάση προκειμένου να δοθεί ένα τέλος στην ταλαιπωρία αυτών των ανθρώπων και στην ανάδειξη ότι είμαστε ένα κυρίαρχο κράτος , μέλος της Ενωμένης Ευρώπης και του Ν.Α.Τ.Ο. που δεν είναι δυνατό να μας αντιμετωπίζει η γείτονα χώρα σαν ραγιάδες.
Κύριοι της κυβερνήσεως απορώ με ποια υπερηφάνεια παρευρεθήκατε εχθές στην παρέλαση που δείχνει το θάρρος μας απέναντι στον Τούρκο… όταν εσείς σκύβετε το κεφάλι στον νέο αυτό Σουλτάνο. Εύχομαι να βρείτε το πολιτικό αυτή τη φορά σθένος και ωριμότητα απέναντι σε αυτόν τον νέο “κατακτητή” και να δείξετε πως το 21 υφίσταται… και τα γεγονότα του δεν έχουν ξεθωριάσει από την μνήμη μας.
Βάλλας Γεώργιος, Τοπικός Σύμβουλος Αργυρούπολης
