Είναι νομίζω προφανές πως το σημερινό μου άρθρο θα ασχολήθει με την επίσκεψη του «Σουλτάνου» – Προέδρου της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν , μια επίσκεψη που έδειξε τις “άγριες” πολιτικές διαθέσεις του Τούρκου Προέδρου. Συγκεκριμένα οι πολιτικές προκλήσεις του κ. Ερντογάν ήταν επανειλημμένες και χωρίς σεβασμό στην πολιτειακή ηγεσία της Ελλάδος και συγκεκριμένα αμφισβήτησε την Συνθήκης της Λωζάνης κατά την συζήτηση μπροστά στις κάμερες με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας , με ωραιοποιημένο τρόπο προσέβαλε τον Πρωθυπουργό της χώρας για το μείζον θέμα του Κυπριακού (απέδωσε την “αγανάκτηση” του κ. Τσίπρα για το Κυπριακό, στο νεαρό της ηλικίας του Πρωθυπουργού) και ανέφερε στην επίσκεψη του στην Κομοτηνή πως διαθέτει 4 βουλευτές στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Όμως γιατί αυτή η μετωπική επίθεση του “Σουλτάνου” της Τουρκίας;
Μετά την αποξένωση της Τουρκίας από την υπόλοιπη Ε.Ε. με τις προκλήσεις προς κράτη μέλη της, πέραν της Ελλάδος ( Γερμανία , Ολλανδία), θα περιμένε κανείς πως η επίσκεψη του κ.Ερντογάν θα ήταν μια αφορμή πολιτικής συμφιλίωσης με την Ένωση που ζητά να εισέλθει μέσω της “αγαπημένης” γείτονας χώρας του δηλαδή εμάς. Τελικά ο Πρόεδρος της Τουρκίας μας εξέπληξε δυσάρεστα για άλλη μια φορά δείχνοτας τον πολιτικό πολιτισμό που δεν διαθέτει και ουσιαστικά την απόφαση του να πάει κόντρα σε όλα τα δεδομένα και να ακολουθήσει μια “επιθετική” πολιτική , μοναχική αλλά λυσαλέα.
Ο σκοπός της είναι, δίχως άλλο, να σταθεροποιήσει ακόμη περισσότερο την πολιτική του ισχύ στην χώρα του, να δείξει στους αντιπάλους του πως είναι μια κυρίαρχη προσωπικότητα που δεν υπολογίζει ούτε τις τυπικές διαδικασίες μια επίσημης επίσκεψης (ωστόσο αναγκάστηκε να καταθέσει στεφάνι στον Άγνωστο Στρατιώτη που αποτελεί μια πολιτική του ήττα και νίκη της Ελλάδας) και πως δεν θα σκύψει το κεφάλι παρά την “πολιτική” του μοναξιά αλλά θα το σηκώσει εναντίον όλων.
Μια παρακινδυνευμένη θα έλεγα επίθεση και τακτική του κ. Ερντογάν που δείχνει το υπερεγώ του και την μεγαλομανία που τον διακρίνει και που πιστεύω θα οδηγήσει στην ακόμη γρηγορότερη πολιτική του παρακμή καθώς το λαβωμένο λιοντάρι όσο και να βρυχάται και να δείχνει τα δόντια του … δεν μπορεί να κάνει τίποτα πέρα από το να προκαλέσει φόβο μόνο στους ασυνείδητους… γιατί κ. Ερντογάν , όπως πολύ σωστά ειπώθηκε αρχικά από τον Υπουργό Εξωτερικών κύριο Κοτζιά όπως και από τον πρωθυπουργό κύριο Τσίπρα αν η Τουρκία δεν επιθυμεί την Συνθήκη της Λωζάννης τότε μπορούμε να προχωρήσουμε στην Συνθήκη των Σεβρών που μας παραχωρεί την Ίμβρο, τη Τένεδο, την Ανατολική Θράκη, την Κωνσταντινούπολη, και τις περιοχές Σμύρνης, Μαρμαρίδος, Αλικαρνασού και Αττάλειας. Οπότε η επίθεση μπορεί να προκαλέσει και αντεπίθεση…με μη αναμενόμενα αποτελέσματα.
Βάλλας Γεώργιος, Τοπικός Σύμβουλος Αργυρούπολης
