Λένε ότι η δικαιοσύνη είναι τυφλή. Κανείς δεν είπε ότι είναι παράλογη ή ακόμα και χαζή. Σίγουρα όμως είναι απρόσεκτη και, δυστυχώς από ότι δείχνει, καθοδηγούμενη.
Ας δούμε τρεις υποθέσεις που έγιναν μόνο αυτή τη βδομάδα που δείχνουν προς αυτή τη κατεύθυνση.
- Υπόθεση Ζακ Κωστόπουλου: Πολλά έχουν ειπωθεί για αυτόν τον άνθρωπο, γνωστός ΛΟΑΤΚΙ Ακτιβιστής (αποδεδειγμένα) είναι ένα από τα καλά, τοξικο – εξαρτημένος ληστής (κατά τους ισχυρισμούς του κοσμηματοπώλη) ένα από τα χειρότερα. Στο τέλος εμείς θα μείνουμε στον όρο που τον περιγράφει καλύτερα και είναι Άνθρωπος που έχασε άδικα την ζωή του. Ναι μεν ο θάνατός του προήλθε από αίτια παθολογικά, αλλά είναι βέβαιο ότι η βίαιη μεταχείρισή του, είναι σε βίντεο, δεν νομίζω να διαφωνεί κανείς από αυτό, από τον κοσμηματοπώλη και τον περαστικό οδήγησε σε αυτή τη κατάληξη. Οπότε η Δικαιοσύνη εγκαλεί… τους αστυνομικούς που τον συνέλαβαν. Οι οποίοι δεν διέπραξαν κανένα έγκλημα, δεν έκαναν τίποτα παράτυπο όταν αφόπλισαν και χειροπέδησαν (ακινητοποίησαν) έναν άνθρωπο που κρατούσε μαχαίρι. Και υπάρχει και για αυτό βίντεο και προκαλούμε όποιον θέλει να το αντικρούσει. Σε λίγο όπως το πάει η Δικαιοσύνη, μαζί με τον εκάστοτε εγκληματία θα δικάζεται και ο αστυνομικός που τον συνέλαβε. Και αν μετά οι αστυνομικοί «καθυστερούν» ή ακόμα και αρνούνται ξεκάθαρα να μπαίνουν σε «άβατα» θα αναρωτιόμαστε γιατί και θα φταίνε κιόλας…
- Υπόθεση Ενεχυροδανειστών: Ελάχιστες μέρες μετά τις δηλώσεις του Πρωθυπουργού για την επιτυχία της αστυνομίας εναντίον του κυκλώματος που «ξεζούμιζε» την Ελληνική Κοινωνία (το ότι ο κόσμος πούλαγε να χρυσαφικά του για να πληρώσει τους φόρους του δεν το σκέφτηκε, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα), η Δικαιοσύνη ανακαλύπτει ότι οφείλει να απελευθερώσει τους συλληφθέντες γιατί… αυτό που έκαναν δεν είναι παράνομο. Ποιος φταίει σε αυτό; Μα φυσικά και πάλι η αστυνομία, η οποία βέβαια ενεργεί με βάση εντάλματος εισαγγελέα και με εντολές ανακριτή, οι οποίοι μάλλον δεν την έψαξαν όπως θα έπρεπε την υπόθεση (ή την έψαξαν και αδιαφόρησαν γιατί υπάρχουν φήμες ότι γνώριζαν για το έγγραφο που τους αθωώνει). Βέβαια, υπάρχουν ακόμα κατηγορίες (σύσταση συμμορίας ας πούμε), που δικαιολογούν την συνέχεια της κράτησης, εκτός αν στηρίζονται όλα σε αυτό το αδίκημα και για αυτό αποφασίστηκε η αποφυλάκισή τους… Δε ξέρω αν ο Ριχάρδος είναι Λεοντόκαρδος, ο Κούγιας πάντως σε αυτή την υπόθεση φάνηκε Μίδας.
- Υπόθεση Γιακουμάκη: Το 2015 η εξαφάνιση του Βαγγέλη Γιακουμάκη και η μετέπειτα ανακάλυψη του πτώματός του, έβαλε στο λεξιλόγιο όλων (για λίγο από ότι δείχνει) την νέα λέξη Bullying. Ο τραγικός θάνατος του φοιτητή που συγκλόνισε το πανελλήνιο προκλήθηκε από την παραβατική και βίαια συμπεριφορά 8 ατόμων (δεν χρησιμοποιούμε τον όρο άνθρωποι για άτομα που με τις πράξεις τους οδηγούν ηθελημένα ή άθελα έναν άνθρωπο σε τέτοια πράξη), τα οποία είχαν μια άτυπη ασυλία από τους υπεύθυνους της Γαλακτοκομικής Σχολής Ιωαννίνων λόγω πολιτικών παρεμβάσεων. Ωστόσο, μετά τις καταθέσεις τους, οι 8 αφέθηκαν ελεύθεροι. Και ναι μεν είναι δύσκολο να κατηγορηθούν για ανθρωποκτονία, άλλωστε πως να κατηγορήσεις για φόνο κάποιον, όταν ούτε ο Ιατροδικαστής δεν μπορεί να αποφανθεί αν πρόκειται για φόνο ή για αυτοκτονία, αλλά για τα αδικήματα της υπέρμετρης βίας και της σωματικής βλάβης, θα μπορούσαν κάλλιστα να κριθούν προφυλακιστέοι (όπως δικαίως είναι προφυλακισμένος ο κοσμηματοπώλης που αναφέραμε παραπάνω). Άλλωστε βάση του νόμου που ψηφίστηκε παμψηφεί από το Ελληνικό κοινοβούλιο για το αδίκημα του bullying επιβάλλονται ποινές φυλάκισης στους αυτουργούς. Τουλάχιστον δεν λέει κανείς ότι φταίει η αστυνομία σε αυτό…
Αυτή τη στιγμή στο ημίχρονο, η Δικαιοσύνη χάνει 0 – 3 στο γήπεδό της και η Λογική τραβάει τα μαλλιά της και ψάχνει να βρει αλλαγές.
Η σοβαρότητα κάθε κράτους κρίνεται από το πώς λειτουργεί η δικαιοσύνη του. Και η δική μας μόνο αποτροπιασμό μπορεί να προκαλεί. Ειδικά όταν είναι προφανές ότι μπορεί να καταστρατηγηθεί στο όνομα της πολιτικής, ή ακόμα και της οικονομικής δύναμης.
Αλήθεια τι έχει να πει ο υπουργός δικαιοσύνης για αυτό το χάλι; Θα παραιτηθεί κανείς υπεύθυνος -ανεύθυνος;
Φυσικά την νύφη θα την πληρώνει μόνιμα η αστυνομία. Είτε φταίει είτε όχι.
Αλήθεια, γιατί τα πολιτικά πρόσωπα (ή οι συγγενείς ή οι φίλοι τους, όπως είναι η τρίτη περίπτωση) είναι στο απυρόβλητο της δικαιοσύνης; Πολλά έχουμε ακούσει για τις πολιτικές ευθύνες από άτομα που τώρα κάθονται σε μαλακές καρέκλες. Αλλά τα ακούγαμε πριν καθίσουν.
Θα θέλαμε να θυμίσουμε σε όσους ενδιαφέρονται ότι μια δοκιμασμένη μέθοδος, η οποία φέρεται να έφερε σημαντικά αποτελέσματα στην Νέα Υόρκη, είναι η μέθοδος Ρούντολφ Τζουλιάνι. Απλά απέλυσε τους ανίκανους ή διεφθαρμένους δικαστικούς (δηλαδή για τότε, όλους) και έφερε νέους, οι οποίοι λειτούργησαν αποτελεσματικά και στάθηκαν στο ύψος των ευθυνών τους. Και φυσικά αντί να κυνηγάει την αστυνομία την ενίσχυσε. Και κατάφερε να μειώσει σε πολύ μεγάλο ποσοστό την εγκληματικότητα σε μια πολιτεία που είχε τρομερά προβλήματα.
Η Συντακτική ομάδα του SmashPoint
