Εχθές, για όποιον δεν το θυμάται (δηλαδή για τα άτομα κάτω από… 18 μάλλον) ήταν η επέτειος των 15 ετών από την ημέρα που η Εθνική Ελλάδος στο ποδόσφαιρο κατέκτησε το Euro 2004.
Σε μια πολύ ωραία κίνηση, με την βοήθεια του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, έγινε στη Ριζούπολη ένα φιλικό παιχνίδι ανάμεσα στην ομάδα των Greece Legends 2004 και των Portugal Legends 2004, στην οποία είχα την τύχη να είμαι παρών.
Σχετικά με τον ίδιο των αγώνα, περαν της συγκίνησης να βλέπεις σε δράση για άλλη μια φορά την ομάδα που μας έκανε περήφανους πριν 15 χρόνια, παραδέχομαι ότι το θέαμα ήταν εξαιρετικό. Παρόλο που μερικοί από τους παίχτες πλησιάζανε τα πενήντα πλέον είδαμε φάσεις, πάσες, τρεξίματα και γενικά ποδόσφαιρο σε επίπεδο αντάξιο τουλάχιστον των σημερινών Εθνικών Ομάδων.
Να αναφέρω εδώ ονομαστικά για την Ελληνική ομάδα τους Κατσουράνη (που ήταν και ο MVP), Καραγκούνη, Μπασινά, Φύσσα, Γιανακόπουλο και Γκούμα, που με τα τρεξίματά τους και το πάθος τους (ειδικά ο Καραγκούνης που όταν ήταν ώρα να βγει αλλαγή, 10 λεπτά πριν το τέλος, ζήταγε να μείνει λίγο ακόμα μέσα, τυπάρα και ψυχάρα και στα φιλικά αυτός ο άνθρωπος) μας γυρίσανε πίσω στα καλά χρόνια της Εθνικής Ομάδας (αλήθεια τα νέα μέλη της Εθνικής μας που ήτανε; Το έβλεπαν τουλάχιστον από τη Μύκονο να κρατήσουν σημειώσεις;)
Να ευχαριστήσω επίσης από καρδιάς όλους τους Portugal Legends που μας κάνανε την τιμή να είναι παρόντες σε αυτόν τον εορτασμό, παρόλο που σίγουρα τους ξυπνάει μνήμες δυσάρεστες. Και ήρθαν και ονόματα μεγάλα, Ντέκο, Καρβαχάλ, Μανίς, Πόστιγκα. Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους.
Ωστόσο, δεν μπορώ να πάω γήπεδο χωρίς να έχω να γράψω κάτι δυσάρεστο από ότι φαίνεται. Δυστυχώς και εδώ η Ελληνική Πραγματικότητα (ή Ηλιθιότητα, όπως το προτιμάει ο καθένας) έκανε την θλιβερή της εμφάνιση.
Το εισιτήριο για τον αγώνα ήταν στο ιδιαίτερα χαμηλό ποσό των 3€, με όλα τα έσοδα να δίνονται για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Μέχρι εδώ μπράβο τους. Οι θέσεις δεν είχαν αρίθμηση. Μέχρι εδώ αδιάφορο. Ουσιαστικά έκλεινες απλά θέση σε συγκεκριμένη θύρα. Όλα καλά μέχρι εδώ.
Εγώ και 3 ακόμα άτομα είχαμε κλείσει θέση στη Θύρα 9. Καταλήξαμε να βλέπουμε τον αγώνα στη Θύρα 8. Καθισμένοι στο κενό ανάμεσα στο πεζούλι και την τελευταία σειρά. Γιατί; Γιατί δεν μας άφησαν να μπούμε στην 9. Να το ξαναπώ. Ενώ είχαμε πληρώσει εισιτήριο για να μπούμε στην Θύρα 9, δεν μας επέτρεψαν την είσοδο γιατί είχε γεμίσει. Τώρα, είχε γεμίσει για έβαλαν άτομα από άλλες θύρες χωρίς να το δούνε, είχε γεμίσει γιατί έκοψαν περισσότερα εισιτήρια από τη χωρητικότητα της Θύρας (δεν ήταν αριθμημένες οι θέσεις, θυμάστε;), δεν ξέρω και δεν με ενδιαφέρει. Δεν ξέρω ποιος ήταν υπεύθυνος για τα εισιτήρια στον αγώνα, αλλά πρέπει να χάσει τη δουλειά του ΧΘΕΣ.
Στο τέλος, ένα πράγμα συνέβη. Ενώ πήγαμε για να ζήσουμε ξανά τις στιγμές του Έπους του 2004, πριν καν μπούμε στο γήπεδο οι αρμόδιοι αποφάσισαν να μας θυμίσουν ότι ζούμε στην Ελλάδα του 2019. Έτσι για να μην ξεχνιόμαστε.
Νάσος Μάμαλης, Οικονομολόγος
