Προς τιμήν του Steven Hawking, του απαράμιλλου Einstein της γενιάς μας, θα ήθελα να γράψω ένα άρθρο με λιγότερο ενδιαφέρον μεν, αλλά με μεγάλη, ίσως, σημασία αργότερα.
Ο Steven Hawking ήταν θεωρητικός φυσικός. Έκανε έρευνα για τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί το σύμπαν. Σκεφτόταν στην καθημερινότητά του πράγματα που εμένα, αν και με συναρπάζουν, δεν μου προσδίδουν κανένα ενδιαφέρον και είναι δύσκολο να πάρουν χρηματοδότηση.
Πρακτικά πως γίνεται η έρευνα για νέες τεχνολογίες ή ότιδήποτε νέο; Υπάρχουν εξειδικευμένα ιδρύματα ή χώροι για αυτό; Φυσικά και υπάρχουν.
Αρχικά, κάθε εταιρεία, μεγάλη και αξιοσέβαστη, έχει το τμήμα R&D, το οποίο σημαίνει Research and Development. Βέβαια το τμήμα αυτό ουσιαστικά ερευνά μόνο ότι θέλει η διεύθυνση της εταιρείας και πιο συγκεκριμένα, ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί για κέρδος.
Τα κέντρα ερευνών, όπως ο Δημόκριτος στην Ελλάδα, είναι επίσης κέντρα έρευνας. Αυτά τα κέντρα συνήθως κερδίζουν χρήματα μέσω δωρεών, ή μέσω προγραμμάτων, τα οποία χρηματοδοτούν άλλες ιδιωτικές εταιρείες. Συνήθως, λοιπόν, είναι στην ανάγκη του ιδιωτικού τομέα, με αποτέλεσμα να ερευνούν κι αυτά με κύριο σκοπό την επίτευξη κέρδους.
Η έρευνα που έκανε ο Steven Hawking, δεν απέφερε κανένα κέρδος. Προσπαθούσε να καταλάβει το σύμπαν και το πως λειτουργεί, προκειμένου να μας κάνει απλά σοφότερους. Όχι πλουσιότερους. Σοφότερους.
Ουσιαστικά ο Steven Hawking, εκτός από ιδιοφυΐα ήταν και ένας ονειροπόλος. Την έρευνά του την χρηματοδοτούσαν κυρίως και άλλοι ονειροπόλοι σαν αυτόν, αλλά βασικά, το κράτος.
Ίσως η μόνη φορά κατά την οποία το κράτος χρηματοδοτεί τους ονειροπόλους.
Νάσος Μάμαλης, Οικονομολόγος – Ονειροπόλος
