Η Δύση της Χρυσής Αυγής

      No Comments on Η Δύση της Χρυσής Αυγής

Σίγουρα θα αναρωτιέστε γιατί ασχολούμαι με την Χρυσή Αυγή όταν είμαστε μόλις μια μέρα μακριά από τα γεγονότα της Κυριακής στο Σύνταγμα. Μα τα γεγονότα αυτά είναι που σηματοδοτούν (προσωπική μου άποψη) το τέλος του παραμυθιού που ήταν κάποτε η Χρυσή Αυγή.

Μια σύντομη ιστορική αναδρομή. Η Χρυσή Αυγή μπήκε στην Βουλή σε όχι μια, αλλά πλέον σε δύο συνεχείς εκλογικές αναμετρήσεις, σαν κόμμα εθνικιστών. Ο κόσμος που τους ψήφισε θα έλεγε ίσως υπέρ – εθνικιστών, οι αντίπαλοί τους (βασικά όλοι όσοι δεν είναι μαζί τους) τους λένε Νεο – Ναζί.

Η Χρυσή Αυγή μπήκε στη Βουλή χρησιμοποιώντας τον Δεξιό Λαϊκισμό (διαφορετικός από τον Αριστερό στα μηνύματα και στο λεξιλόγιο αλλά κατά τα άλλα ίδιος) προωθώντας θέματα κυρίως Εθνικά και βάζοντας μπροστά την Ελλάδα και τους Έλληνες.

Θα με ρωτήσετε και πάλι, αφού τόσο καιρό τώρα (χρόνια είναι αλήθεια) η Χρυσή Αυγή έχει παραπεμφθεί στις Δικαστικές Αρχές, γιατί τώρα μιλάς για την Δύση της και όχι τότε; Και θα σας απαντήσω ότι η δικαστική “περιπέτεια” της Χρυσής Αυγής, αν και της στοίχισε πολιτικά είναι γεγονός, δεν προκάλεσε ούτε και θα προκαλούσε το τέλος της, ακόμα κι αν καταδικάζονταν όλοι οι εν – ενεργεία βουλευτές σε φυλάκιση. Γιατί απλά θα έβρισκαν τρόπο να το εκμεταλλευτούν λαϊκίστικα (όπως έκαναν όταν είχαν συλληφθεί για πρώτη φορά). Άλλωστε, είναι πολλές οι ενδείξεις ότι η Χρυσή Αυγή μάλλον θα αποφύγει τις δυσάρεστες συνέπειες μιας καταδίκης. Ας δούμε μερικές:

  1. Πρόσφατα και σχετικά με τον διορισμό της κας Θάνου, η Χ.Α. ψήφισε υπέρ του διορισμού. Αργότερα λέγεται ότι μεγάλο στέλεχός της είπε “Δικαστήρια έχουμε, τι να κάνουμε, ψηφίσαμε”.
  2. Σε δύο περιπτώσεις, επεισόδια που προκάλεσαν οι βουλευτές της Χ.Α. εξέτρεψαν “βολικά” την προσοχή από το προκείμενο στην συμπεριφορά τους (Επίθεση Κασιδιάρη σε Δένδια κατά την συζήτηση για τον μνημόνιο και “δήλωση” Μπαρμπαρούση για την συμφωνία των Πρεσπών)
  3. Επί πρωθυπουργίας Αντώνη Σαμαρά, η Χ.Α. ήταν στους Ευζώνους και διοργάνωνε διαμαρτυρίες. Τώρα εκεί μάλλον κάνει κρύο και το αποφεύγουν.
  4. Υπάρχει μια περίεργη αδράνεια της Χ.Α. όταν ο ΣΥΡΙΖΑ περνάει νόμους που θα έπρεπε ξεκάθαρα να είναι εναντίον τους (π.χ. επιτρέπουν πλέον σε αυτοκίνητα με την πινακίδα ΜΚ δηλαδή Macedonia, να μπαίνουν από τα σύνορα)
  5. Έχει δεχτεί αρκετή δημοσιότητα η συνύπαρξη στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και της Χ.Α. σε κάποιες εκδηλώσεις.

Όλα αυτά, αν και μαζεμένα φαίνονται ύποπτα, είναι απλά ενδείξεις που δείχνουν ότι η Χ.Α. έχει μαζευτεί αρκετά. Αλλά τώρα πλέον σας φέρνω στην Κυριακή.

Η αντίδραση των ΜΑΤ/ΥΑΤ απαράδεκτη προφανώς, πολλά τα τακτικά λάθη, θα μπορούσαν πολύ εύκολα να εγκλωβίσουν και να συλλάβουν τους παρανομούντες χωρίς να χρειαστεί η χρήση χημικών, αλλά ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, υπήρχε σαφής πολιτική εντολή και βούληση να διαλυθεί η εκδήλωση. Όπως σαφές είναι ότι αυτό έγινε με αφορμή την προβοκάτσια δέκα – είκοσι ατόμων. Που σίγουρα δεν ήταν μέλη της Χ.Α. (εκτός αν δέχονται και αφρικανούς πλέον, που αυτό δεν είναι πια μόνο σημάδι αλλά γιγάντιο άλμα).

Αν τα άτομα που έκαναν ότι έκαναν ήταν μέλη της Χ.Α., τότε θα το θεωρούσα λογικό και αναμενόμενο. Αλλά δεν ήταν. Η Χ.Α. δεν κατάφερε στο μεγαλύτερο, μέχρι τώρα, συλλαλητήριο για εθνικά θέματα να κάνει καν το μπάχαλο. Χρειάστηκε να το κάνουν οι γνωστοί μπάχαλοι (μπορεί και να προτιμήθηκαν λόγω πείρας).

Αν αυτοί που ακόμα υποστηρίζουν την Χ.Α. για τους λόγους τους (όχι δεν θεωρώ τα ποσοστά που πήρε η Χ.Α. φασίστες ή ναζί, ταμπέλες βάζουν μόνο… οι φασίστες και οι ναζί), μετά από την κραυγαλέα απουσία τους και την μηδενική αντίδρασή τους στην συμφωνία των Πρεσπών εξακολουθούν να τους στηρίζουν, τότε η Χ.Α. έχει δημιουργήσει έναν σταθερό πυρήνα φίλων, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ πριν γίνει κόμμα εξουσίας. Αλλά αυτό θα είναι πλέον (κατά την άποψή μου και το ταβάνι τους).

Και να παρατηρήσω το εξής. Μπορεί να μην τους υποστηρίζω, αλλά με λυπεί το γεγονός ότι ακόμα και αυτοί, που αν και ακραίοι και τις περισσότερες φορές απεχθείς τουλάχιστον τους θεωρούσα ειλικρινείς, κατάφεραν να διαφθαρούν από την κοινοβουλευτική ατμόσφαιρα… δεν υπάρχει καμία ελπίδα για αυτό τον τόπο.

Νάσος Μάμαλης, Οικονομολόγος

Facebooktwitterpinterestinstagram

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *