Στο παρόν άρθρο θα μιλήσουμε για μια από τις 3 πιο ευάλωτες ομάδες ανθρώπων που συχνά γίνονται θύματα βίας. Αναφέρομαι στα Άτομα με Αναπηρία (ΑμεΑ) τα οποία πρέπει να ξεχωρίσουμε από τα Άτομα με Ειδικές Ανάγκες (ΑμΕΑ). Δυστυχώς που μετά από τη ΛΟΑΚΤΙ κοινότητα τα άτομα με αναπηρία αποτελούν την επόμενη ομάδα με υψηλότερο ποσοστό θυμάτων βίας.
Σαν ΆμεΑ χαρακτηρίζονται άτομα που πάσχουν κάποια μορφή κινητικής ή άλλης μορφής (πχ προβλήματα όρασης, ακοής κ.α.) αναπηρίας είτε από εκ γενετής ή μετά από κάποιο ατύχημα ή πάθηση (πχ σκλήρυνση κατά πλάκας ή εγκεφαλικό επεισόδιο). Πολλοί εντάσσουν στην εν λόγω ομάδα και άτομα με διανοητική στέρηση ή με ψυχικά προβλήματα. Εμείς θα σταθούμε στο παρόν στα άτομα με κινητικές δυσκολίες.
Σε όλη την Ευρώπη σχεδόν καθημερινά ο αριθμός ΑμεΑ αυξάνεται λόγω παθήσεων ή ατυχημάτων. Ευτυχώς τα τελευταία χρόνια σε πολλές χώρες η «ντροπή» να έχουμε στο περιβάλλον μας ένα άτομο με αναπηρία έχει μειωθεί δραστικά. Ευτυχώς αυτό αλλάζει και έτσι βλέπουμε σιγά – σιγά και τους παρολυμπιακούς αγώνες και αναγνωρίζουμε τους Έλληνες αθλητές που πάσχουν από αναπηρίες (πχ Καρυπίδης, Πολυχρονίδης, Μάμαλης κ.α.).
Δυστυχώς όμως ο κόσμος δεν έχει αποδεχτεί την εν λόγω ομάδα ακόμα. Βλέπετε ο κόσμος δεν θέλει να είναι κοντά με άτομα που μπορεί να τους λείπει ένα άκρο, ή να είναι καθηλωμένοι. Αποτέλεσμα αυτοί είναι ότι στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ μεγάλο μέρος των ΑμεΑ γίνεται θύμα κακοποίησης. Μάλιστα σύμφωνα με έρευνα του πανεπιστημίου John Hopkins των ΗΠΑ το 50% των ΑμεΑ στις ΗΠΑ είναι θύματα κακοποίησης. Παρόμοια σχεδόν αποτελέσματα έδειξαν και έρευνες και σε Ευρωπαϊκές χώρες όπως η Νορβηγία, η Δανία, η Ελβετία και η Ολλανδία κ.α. που τείνουν να είναι κοινωνίες πιο ανοικτές στη διαφορετικότητα. Στην Ελλάδα δυστυχώς δεν ξέρουμε καν τον αριθμό των ΑμεΑ και δεν υπάρχουν και αποτελέσματα ερευνών στο θέμα κακοποίησής τους.
Τα περισσότερα άτομα με αναπηρία δέχονται επιθέσεις από το οικείο περιβάλλον τους (γονείς, αδέρφια κ.α.) ή από άτομα που έχουν αναλάβει την φροντίδα τους (πχ νοσοκόμες, θεραπευτές κ.α.) καθαρά λόγω της πάθησης τους. Επίσης πολλοί εγκληματίες ψάχνουν την εύκολη λεία και τι πιο εύκολο από το να ληστεύσεις ένα κατάκοιτο άτομο ή ένα άτομο με προβλήματα οράσεως. Δυστυχώς τα ταμπού μας δεν μας αφήνουν να πληροφορηθούμε για το Γολγοθά που αντιμετωπίζουν τα εν λόγω άτομα. Δυστυχώς μαθαίνουμε μέρος του μαρτυρίου τους είτε τυχαία μέσω μέσων κοινωνικής δικτύωσης ή όταν η κακοποίηση οδηγήσει σε δολοφονία.
Όμως δεν αναφέρονται σχεδόν πουθενά και οι ψυχικές ασθένειες που αντιμετωπίζουν πολλά άτομα που γεννήθηκαν υγιείς αλλά λόγω μιας πάθησης ή ενός ατυχήματος απέκτησαν μια μορφή αναπηρίας. Δυστυχώς το 70% αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα κατάθλιψης και μεγάλο ποσοστό αντιμετωπίζει και τάσεις αυτοκτονίας.
Έτσι με την εν λόγω εισαγωγή θα μιλήσουμε για το Adaptive Krav Maga της International Krav Maga Federation. Η ιστορία ξεκινά με τον Γάλλο Stephane Chatton ένα πρώην στρατιωτικό που σε μια έκρηξη έχασε και τα δυο του πόδια. Όπως αντιλαμβανόμαστε ο Stephane Chatton, που ήταν πολύ αθλητικός και εκπαιδευτής Krav Maga έπεσε σε κατάθλιψη με αυτοκτονικές διαθέσεις. Τότε 2 άλλοι εκπαιδευτές αποφάσισαν να τον βοηθήσουν και ξεκίνησαν να πηγαίνουν κρυφά στο νοσοκομείο και να τον βάζουν με το ζόρι να προπονηθεί. Αποτέλεσμα ήταν ότι τον βοήθησαν να ξαναβρεί το μαχητικό του εαυτό και να αποκτήσει ένα στόχο: να βοηθήσει τα άτομα με αναπηρία.
Έτσι σε συνεργασία με την ομάδα εκπαιδευτών της International Krav Maga Federation δημιούργησαν τον τομέα Adaptive Krav Maga που έχει σαν σκοπό την εκμάθηση τεχνικών αυτοάμυνας σε άτομα με αναπηρία με σκοπό την αυτοπροστασία τους. Συγχρόνως όμως όλοι είδαν ότι εν λόγω τεχνικές μπορούν να εφαρμοστούν και όταν ένας 100% υγιής άνθρωπος δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει κάποιο μέρος του σώματός του πχ διότι κάθεται σε μια καρέκλα όταν δέχεται επίθεση. Έτσι το Adaptive Krav Maga ξεκίνησε να διδάσκεται και σε άτομα που δεν έχουν αναπηρία.
Το 2017 είχαμε τις πρώτες πρωτιές στο εν λόγω τομέα όπου η Ελλάδα έπαιξε σημαντικό ρόλο. Αρχικά πραγματοποιήθηκε το πρώτο εκπαιδευτικό σεμινάριο Adaptive Krav Maga στην Ιταλία όπου έλαβαν μέρος και Έλληνες εκπαιδευτές. Τον Δεκέμβρη του 2017 έλαβαν μέρος στην Αθήνα και οι πρώτες ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ εξετάσεις επιπέδου Krav Maga όπου έλαβε μέρος μια κοπέλα η Μαρία που αντιμετωπίζει προβλήματα όρασης. Η Μαρία έχασε την όρασή της πριν λίγα χρόνια από μια αυτοάνοση πάθηση. Παρόλα αυτά μπόρεσε και ξεκίνησε να εκπαιδεύεται στο Krav Maga και έγινε το πρώτο άτομο με αναπηρία ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ που έδωσε και πέρασε τις εξετάσεις της και μάλιστα συναγωνίστηκε επάξια τους 100% υγιείς συναθλητές της.
Θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντικό όλοι μας σαν κοινωνία να βοηθήσουμε τα άτομα με αναπηρία και το Adaptive Krav Maga είναι ένας τρόπος που βασικός. Αρχικά μαθαίνουν αυτοάμυνα για να προστατευτούν από τυχόν επιθέσεις ή κακοποίηση. Από την άλλη όπως και ο αθλητισμός βοηθάμε το άτομο να μην παρατήσει τη θέληση για ζωή. Τουναντίον το βοηθάμε να δείξει ότι παραμένει χρήσιμος και ότι μπορεί να ξεπεράσει τις δυσκολίες της ζωής.
Έτσι και μέσω του Adaptive Krav Maga αλλά και με την αγάπη μας σε αυτά τα άτομα μπορούμε να τα βοηθήσουμε να ξεπεράσουν τα προβλήματά τους.
Θοδωρής Δ. Σαράφης
Εκπαιδευτής Krav Maga
International Krav Maga Federation
