Τη Δευτέρα του Πάσχα (29 Απριλίου 2019) έλαβε μέρος στο Βερολίνο συνδιάσκεψη για το μέλλον των δυτικών Βαλκανίων, που ουσιαστικά επικεντρώθηκε στις χώρες της πρώην Γιουγκοσλαβίας που δεν είναι στην Ε.Ε. (Σερβία, Σκόπια, Βοσνία, Μαυροβούνιο) και στην Αλβανία.
Όμως σε αυτή την συνδιάσκεψη σύμφωνα με όλους η Γερμανία και η Γαλλία έδειξαν ότι ρίχνουν λάδι στην φωτιά των Βαλκανίων πυροδοτόντας στο μέλλον νέες εντάσεις. Ας δούμε ανα χώρα τα προβλήματα.
Αρχικά θα πάμε στην Σερβία, τη δεύτερη πιο ισχυρή χώρα των Βαλκανίων μετά την Ελλάδα. Μια Σερβία που τα τελευταία χρόνια έχει ισορροπήσει και προσπαθεί να αναστηθεί και να βρει το χαμένο της μεγαλείο. Μια Σερβία που ναι μεν κοιτάει για βοήθεια στην Ρωσία αλλά θέλει και την Ευρωπαική οικογένεια. Μια Σερβία που έχασε το Κόσοβο και βλέπει την εκεί μειονότητα να διώκεται από τους Αλβανούς.
Η Σερβία είδε τους Αλβανούς με περισσό θράσος να μην υποχωρούν στην εύρεση μιας λύσης για το Κόσοβο. Πώς είναι δυνατόν οι Αλβανοί και οι Κοσοβάροι να έχουν τόση ισχύ, δηλαδή οι 2 πιο φτωχές περιοχές της Ευρώπης; Φυσικά με τις πλάτες Τουρκίας και Γερμανίας. Μιας Γερμανίας που η Τουρκία ανοιχτά πλέον κινεί τα νήματα σύμφωνα με αρκετούς Γερμανούς. Μια Γερμανία που τα 13 εκατομμύρια Τούρκων αποφασίζουν, μια Γερμανία που έχει σαν υποδιοικητή των Μυστικών Υπηρεσιών (BND), Τούρκο. Έτσι το πλάνο για λύση του Κοσόβου έχει να κάνει με ανταλλαγή εδαφών.
Η λύση ανταλλαγής εδαφών είναι κάτι που δεν επιθυμεί η Σερβία (να δώσει το Πρέσεβο και να κερδίσει την Μιτροβίτσα του Κοσόβου). Αλλά και η Βοσνία ένα κράτος με 3 διαφορετικές εθνότητες και ομοσπονδία 2 κρατών δεν το θέλει. Σε μια τέτοια περίπτωση οι Σέρβοι της Σερβικής Δημοκρατίας (Republika Srbska) θα αυτονομηθούν και θα ενωθούν με Σερβία.
Όπως όμως τόνισε ο Βόσνιος πρόεδρος της Δημοκρατίας «στα Βαλκάνια καμία αλλαγή συνόρων δεν έγινε δίχως πόλεμο».
Εν συνεχεία ερχόμαστε στα Σκόπια που ο κύριος Ζάεφ είναι ο μεγάλος χαμένος. Έλαβε συγχαρητήρια από την κυρία Μέρκελ και τον κύριο Μακρόν για τη Συμφωνία των Πρεσπών. Όμως τα αποτελέσματα τα είδαμε ήδη με την τεράστια αποχή των Σλάβων των Σκοπίων στις προεδρικές εκλογές κάτι για το οποίο ο ίδιος ο κύριος Ζάεφ εξέφρασε τους φόβους του για μια γενικευμένη κρίση στο εσωτερικό της χώρας. Πλέον οι Σλάβοι αρνούνται να πάνε να ψηφίσουν. Βλέπουν την άλωση της χώρας τους από τους Αλβανούς. Μια Αλβανική μειοψηφία που πλέον δρα προς το δικό της όφελος. Έτσι έπεσαν τα δυο δυνατά χαστούκια στον κύριο Ζάεφ:
- Η κυρία Μέρκελ είχε υποσχεθεί στον κύριο Ζάεφ ότι με την επικύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών τα Σκόπια θα μπουν άμεσα στην ΕΕ. Κάτι που είχε υποσχεθεί και ο κύριος Ζάεφ στο λαό του. Τώρα η κυρία Μέρκελ για να υποστηρίζει τους Αλβανούς μεταθέτει την ένταξη των Σκοπίων. Διάλεξε τη χειρότερη στιγμή αφού την Κυριακή έχουν επαναληπτικές προεδρικές εκλογές σε ένα κλίμα ακραίας πόλωσης. Με αυτό το κτύπημα είναι σίγουρο ότι η αποχή θα είναι μεγαλύτερη και θα οδηγήσει τα Σκόπια σε βουλευτικές εκλογές και σε αχαρτογράφητα νερά με τρομερή πόλωση.
- Το δεύτερο ράπισμα ήταν η πίεση των Αλβανών των Σκοπίων στον κύριο Ζάεφ να υποστηρίξει την αλλαγή συνόρων μεταξύ Κοσόβου και Σερβίας. Όμως τι σημαίνει αυτό; Ότι πλέον τα Σκόπια που είχαν κοινά σύνορα με την Σερβία, πλέον τα χάνουν και έτσι χάνουν και τυχόν υποστήριξη σε περίπτωση εξέγερσης των Αλβανών όπως έχει γίνει στο παρελθόν και η Σερβία ήταν εκεί να τους υποστηρίζει. Επίσης με αυτή τη κίνηση ΜΑΤ οι Αλβανοί των Σκοπίων βοηθούν στη δημιουργία της Μεγάλης Αλβανίας που και αυτοί θέλουν να ενταχθούν λαμβάνοντας το 45% της ΠΓΔΜ.
Τέλος το Μαυροβούνιο βρισκόμενο σε μια Νιρβάνα ψάχνει να βρει ταυτότητα. Έτσι ότι του πουν κάνει. Τώρα προσπαθεί να τα βρει με την Αλβανία που ζητά το 25% της χώρας και προσπαθεί να κάνει συμμαχία με τα Σκόπια κάτι που δεν θα προσφέρει τίποτε στην χώρα.
Σε όλα αυτά η Ελλάδα ήταν απούσα. Η δυνατότερη χώρα των Βαλκανίων απλά με δηλώσεις υποστήριξε την ένταξη των Σκοπίων στην ΕΕ. Όμως που τα έργα; Έτσι τα ερωτήματα είναι:
- Γιατί ο κύριος Τσίπρας δεν πήγε να ασκήσει βέτο στην ένταξη της Αλβανίας που καταπατά τα δικαιώματα των Ελλήνων Βορειοηπειρωτών; Γιατί δεν πήγε να ενημερώσει τους ξένους ηγέτες για τις εθνικές και θρησκευτικές διώξεις των βορειοηπειρωτών από το καθεστώς Ράμα; Γιατί δεν ενημέρωσε για την παράνομη κατάσχεση Ελληνικών περιουσιών από το Αλβανικό κράτος;
- Γιατί ο κύριος Τσίπρας δεν πήγε να υποστηρίζει τις θέσεις της Σερβίας για το Κόσοβο, κάτι που είχε υποσχεθεί πριν λίγους μήνες στους Σέρβους; Γιατί δεν πήγε να βοηθήσει στην εξεύρεση μιας λύσης που να μην περιλαμβάνει αλλαγή συνόρων;
- Γιατί ο κύριος Τσίπρας δεν πήγε να υποστηρίζει την ένταξη των Σκοπίων βάση των συμφωνιών με την ΕΕ (κυρίες Μέρκελ και Μοντεγκρίνι) και να βοηθήσει στην ισχυροποίηση του φιλοευρωπαικού καθεστώτος του κυρίου Ζάεφ και να φέρει την ηρεμία στην χώρα;
- Γιατί ο κύριος Τσίπρας δεν πήγε να προωθήσει τον άξονα σταθερότητας Αθήνα – Σκόπια – Βελιγράδι για τον οποίο είχε αναφερθεί στο παρελθόν; Ένα άξονα που θα αποτελούσε ανάσχεση στην Τουρκική διείσδυση και στην Αλβανική προκλητικότητα και θα έφερνε στην Ευρωπαϊκή οικογένεια 2 χώρες από τις οποίες έχουμε μόνο κέρδος;
Μάλλον ο ρόλος του κυρίου Τσίπρα τελείωσε με τη συμφωνία των Πρεσπών.
Έτσι βλέπουμε την Αλβανία να γίνεται μεγάλος παίχτης στην περιοχή με τις πλάτες Τουρκίας και Γερμανίας και η Ελλάδα να αγοράζει αγρό. Οι εντάσεις σε Σκόπια και Σερβία πρέπει μόνο να μας προβληματίζουν και όπως ανέφεραν Βόσνιοι, Σέρβοι, Σκοπιανοί, Γερμανοί και Αυστριακοί αναλυτές πάμε σε αχαρτογράφητα νερά και ένας νέος Βαλκανικός πόλεμος είναι αρκετά πιθανός.
Θ. Σ., Αξιωματικός Ειδικών Δυνάμεων