Η ποιότητα ενός θεατρικού έργου είναι η ποιότητα των ιδεών του.
Τζωρτζ Μπέρναρντ Σω
Όταν μου ζητήθηκε να γράψω κριτική για θεατρικές παραστάσεις, δεν ήξερα αν θα μπορούσα να αντεπεξέλθω σ’ αυτό το εγχείρημα. Το άγχος μου προέρχεται από τη θέλησή μου να αποτυπώσω όσο γίνεται με μεγαλύτερο σεβασμό και ευλάβεια τη γνώμη μου για το κάθε έργο που θα παρακολουθήσω. Γιατί για μένα δεν υπάρχει καλό ή κακό θεατρικό έργο. Κάθε παράσταση προσφέρει μια βαθύτερη εμπειρία στο θεατή: κάποιες την πετυχαίνουν μέσω του γέλιου, κάποιες μέσω συγκλονιστικών ερμηνειών από τους ηθοποιούς και κάποιες λόγω εξαιρετικού κειμένου. Όμως, ακόμα και η πιο απλή θεατρική παραγωγή έχει τη δυνατότητα να ψυχαγωγήσει, αν καταφέρει να συγκινήσει τους θεατές. Αυτή, λοιπόν, η αγάπη που έχω για το θέατρο από πολύ μικρή ηλικία με ώθησε στο να συμφωνήσω να εκφέρω την άποψή μου για τις παραστάσεις που παίζονται στην Αθήνα, και υπόσχομαι ότι θα προσεγγίζω κάθε θεατρική παράσταση με λεπτότητα και ευγένεια.
Θα ξεκινήσω, λοιπόν, το ντεμπούτο μου στην άσκηση κριτικής με τη θεατρική παράσταση «Υπάρχει και Φιλότιμο» με πρωταγωνιστή τον Γιάννη Μπέζο. Η ιστορία γνωστή και διαχρονική από την εποχή του αείμνηστου Λάμπρου Κωνσταντάρα: Η προγραμματισμένη πανηγυρική επίσκεψη ενός πολιτικού στην γενέτειρα περιφέρειά του οδηγείται σε αποτυχία και ο ίδιος να καταλήγει σε ένα χωριό, όπου μαθαίνει την πραγματική γνώμη των απλών πολιτών για το πρόσωπό του.
Η παράσταση με καυστικό χιούμορ και άρτιες ερμηνείες από όλους τους ηθοποιούς αντικατοπτρίζει εξαιρετικά την ελληνική πραγματικότητα, η οποία παραμένει αναλλοίωτη ακόμη και σήμερα, με αποτέλεσμα να προβληματίζει το κοινό με τα μηνύματα που περνά. Η πολιτική φυσιογνωμία, όπως ρεαλιστικά ερμηνεύεται από τον κ. Μπέζο, δείχνει έναν σπάνιο άνθρωπο, με αρχές και ηθική, ο οποίος, όμως, είναι έρμαιο μιας καλά παγιωμένης πολιτικής νοοτροπίας. Μιας νοοτροπίας, η οποία δεν ευνοεί τις ανάγκες των απλών ανθρώπων και δεν επιτρέπει εύκολα αλλαγές στον τρόπο διαχείρισης της πολιτικής δύναμης. Ένας τέτοιος άνθρωπος, δυστυχώς, άγεται και φέρεται από κομματάρχες και πολιτικάντηδες που μόνο σκοπό έχουν, υπηρετώντας το κόμμα, να ζουν ως κηφήνες ικανοποιώντας μόνο το ατομικό συμφέρον σε βάρος του κοινωνικού. Όπως πολύ εύστοχα διατυπώνει και ο υπουργός κ. Μαυρογιαλούρος: «Το δύσκολο δεν είναι κανείς να είναι υπουργός…Το δύσκολο είναι να είναι κανείς κύριος».
Η θεατρική παράσταση «Υπάρχει και Φιλότιμο» παίζεται στο θέατρο Προσκήνιο και αξίζει να αφιερώσει κανείς χρόνο για να την παρακαλουθήσει κανείς, καθώς υπενθυμίζει στους θεατές αξίες και αρχές που θα έπρεπε να διέπουν κάθε άνθρωπο, και κυρίως, τους πολιτικούς, αλλά που δυστυχώς έχουν παραμεληθεί. Γιατί πράγματι όπου «υπάρχει και φιλότιμο» υπάρχει και σεβασμός στον άνθρωπο και στις ανάγκες του.
Αλίκη Μελισσηνού (ψευδώνυμο)