Μια μικρή ιστορία για το Ελλάδα – Γιβραλτάρ στις 11 Οκτωβρίου

Πήγα να δω την Εθνική να παίζει ποδόσφαιρο. Καλή παρέα, έπαιζε και καλά η Εθνική και κέρδιζε, το σκορ είναι 3-0 υπέρ μας, γύρω μας οικογένειες και ευχάριστος κόσμος και περνάμε καλά και ευχάριστα. Είμαστε στην θύρα 11 και κάποιος αντιλαμβάνεται ότι στην θύρα 8 γίνεται φασαρία. Δεν καταλαβαίνουμε ακριβώς τι γίνεται, μέχρι που βλέπουμε κάποιον να ορμάει σε κάποιον άλλο. Ο δεύτερος άρχισε να κουτρουβαλάει (μόνος του, προσπαθώντας να ξεφύγει) στα καθίσματα, προσπαθώντας να φτάσει στα κάγκελα και να πηδήξει κάτω. Φτάνοντας στο κάγκελο και λίγο πριν προλάβει να βγει από την θύρα, τον αρπάζει κάποιος και τον τραβάει μέσα.

Εκεί εμφανίστηκαν 10-15 άτομα που άρχισαν να τον χτυπάνε όπου και όπως έβρισκαν (είχε φάει και μερικές κλωτσιές όταν προσπαθούσε να ξεφύγει), με τελικό αποτέλεσμα το παιδί να έχει ματώσει παντού. Τελικά του έβγαλαν την φανέλα που φόραγε και τον άφησαν λίγο, οπότε και προσπαθώντας να κατέβει από το κάγκελο κάποιος (πολύ άντρας προφανώς) τον έσπρωξε για να πέσει και ευτυχώς τον πιάσανε από κάτω οι άντρες “ασφάλειας” και γλυτώσαμε τα χειρότερα. Ή μάλλον τα ακόμα χειρότερα.

Δεν θα σταθώ στο τι μπλούζα φόραγε, ούτε το τι μπλούζα φοράγανε οι άλλοι. Θα σταθώ σε 3 πράγματα.

1. Όχι μόνο σε αγώνα Εθνικής, αλλά σε κάθε αγώνα, ο κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα να φοράει ότι μπλούζα θέλει, χωρίς να φοβάται τις ανθρωπόμορφες αμοιβάδες. Κάποιοι λένε ότι προκαλεί. Ποιον προκαλεί. Προκάλεσε εμένα ή εσάς, επειδή φόραγε μια φανέλα; Όχι, “προκάλεσε” τις αμοιβάδες.

2. Η συγκλονιστική “ασφάλεια” του γηπέδου. Το παιδί έτρωγε ξύλο της χρονιάς του και η “ασφάλεια” από κάτω χτύπαγε παλαμάκια για να τους τραβήξει την προσοχή να σταματήσουν… Η μόνη τους θετική προσφορά σε όλο αυτό ήταν ότι έπιασε κάποιος από αυτούς (νομίζω ο χειροκροτητής) το παιδί να μην τσακιστεί.

3. Ένα ολόκληρο γήπεδο (ή τέλος πάντων όσοι ήταν μέσα, γιατί γεμάτο δεν ήταν) φωνάζει την λογική ερώτηση “Πόσο μαλ..ες είσαστε” και οι 10-15 όχι μόνο δεν καταλαβαίνουν ότι έκαναν κάτι κακό που έστρεψε όλο το γήπεδο εναντίον τους (χρειάστηκε να κρατήσουμε ένα παλικάρι που υποστήριζε την ίδια ομάδα να μην πάει για να συνεχίσει την φασαρία εναντίον τους), αλλά φώναζαν τα δικά τους συνθήματα και μάλιστα εκτόξευαν και πράγματα προς τον κόσμο. Κόσμο με μικρά παιδιά. Ένα παιδάκι στη θύρα μας τρόμαξε τόσο πολύ που το περάσαμε από την άλλη πλευρά για να ηρεμήσει λίγο.

Αυτά τα άτομα, άνθρωποι μόνο λόγο κατασκευής, αξίζουν με το παραπάνω την φυλακή και την απαξίωση. Αυτοί που τους υποστηρίζουν με τον οποιοδήποτε τρόπο (όχι το παιδί δεν προκαλεί επειδή φοράει μπλούζα ελληνικής ομάδας σε αγώνα της Εθνικής), ή που λένε ότι σε άλλα γήπεδα θα γινόταν το ίδιο (και ίσως έχουν δίκιο, οπότε και οι ηλίθιοι εκείνων των γηπέδων ας ακολουθήσουν αυτούς), αξίζουν επίσης αντίστοιχη τιμωρία.

Οι καραμέλες περί έλλειψης παιδείας και αγελοποίησης, είναι χρόνια τώρα απλά καραμέλες. Νόμοι υπάρχουν, να εφαρμοστούν. Αν δεν εφαρμοστούν (άλλωστε τα πρόσωπα των 10-15 έχουν πιαστεί σε τουλάχιστον μια ντουζίνα φωτογραφίες) τότε είμαστε όλοι συνυπεύθυνοι.

Νάσος Μάμαλης, Φίλαθλος

Facebooktwitterpinterestinstagram

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *